Poeme : Reve

Depuis une semaine
Je fait ce reve etrange
Toujours les memes scenes
Et sa me derange

Toujours les memes endroits
Toujours les memes personnages
Bien sur il y a toi
Mais dans un autre age

Ilo y a aussi ma fille
Cette enfant troubler
A qui j ai cree cette vie
Innanimée

Je me demande si c est ma faute
Qu elle soit autiste
Entre autre
C est triste

Soudain elle se dirige
Vers toi
Je me fige
Et reste sans voix

Elle te voit pleurer
A coté de nous
Avec ton air desesperé
Elle me dit « il est triste mam tellement triste il pleure pour nous »

Puis je m en vais
Je prend ma voiture
Le coup de telephone que j ai
Me parle du futur

Une voix masculine
Me touche directement a l ame
Tu voudrai que je soit ta copine
Tu me declare ta flamme

Tu veux te suicider
Et dis ne m oublie pas
Tu ne t ai pas rater
Et tu est mort dans mes bras

dəpɥiz- ynə səmεnə
ʒə fε sə ʁəvə εtʁɑ̃ʒə
tuʒuʁ lε məmə sənə
e sa mə dəʁɑ̃ʒə

tuʒuʁ lε məməz- ɑ̃dʁwa
tuʒuʁ lε məmə pεʁsɔnaʒə
bjɛ̃ syʁ il i a twa
mε dɑ̃z- œ̃n- otʁə aʒə

ilo i a osi ma fijə
sεtə ɑ̃fɑ̃ tʁuble
a ki ʒi ε kʁi sεtə vi
inanime

ʒə mə dəmɑ̃də si se ε ma fotə
k εllə swa otistə
ɑ̃tʁə otʁə
se ε tʁistə

sudɛ̃ εllə sə diʁiʒə
vεʁ twa
ʒə mə fiʒə
e ʁεstə sɑ̃ vwa

εllə tə vwa pləʁe
a kɔte də nu
avεk tɔ̃n- εʁ dəzεspəʁe
εllə mə dit « il ε tʁistə mam tεllmɑ̃ tʁistə il plœʁə puʁ nus »

pɥi ʒə εm ɑ̃ vε
ʒə pʁɑ̃ ma vwatyʁə
lə ku də təlεfɔnə kə ʒi ε
mə paʁlə dy fytyʁ

ynə vwa maskylinə
mə tuʃə diʁεktəmɑ̃ a εl amə
ty vudʁε kə ʒə swa ta kɔpinə
ty mə dəklaʁə ta flamə

ty vø tə sɥiside
e di nə εm ubli pa
ty nə te ε pa ʁate
e ty ε mɔʁ dɑ̃ mε bʁa