Prose : Souvenirs Dansants

Le vent tournoi tel un chant murmurant autour
de mon visage caressant du regard les amours
du paysage de mon cœur, de mon existence,
si je ne pleure point, c’est que je pense,
je m’envole, virevolte dans ces intimes folies
d’excitation, de joie, de plaisirs et d’envie,

Alors en cette nuit je survole ces souvenirs,
j’ai peur mais je ri, j’exalte, je délire
je danse, je chante plonge dans l’allégresse,
des baisers doux, des ultimes promesses,
dans ce bonheur plus aucune inquiétude,
anciennes escapades, éternelle plénitude.

lə vɑ̃ tuʁnwa tεl œ̃ ʃɑ̃ myʁmyʁɑ̃ otuʁ
də mɔ̃ vizaʒə kaʁesɑ̃ dy ʁəɡaʁ lεz- amuʁ
dy pεizaʒə də mɔ̃ kœʁ, də mɔ̃n- εɡzistɑ̃sə,
si ʒə nə plœʁə pwɛ̃, sε kə ʒə pɑ̃sə,
ʒə mɑ̃vɔlə, viʁəvɔltə dɑ̃ sεz- ɛ̃timə fɔli
dεksitasjɔ̃, də ʒwa, də plεziʁz- e dɑ̃vi,

alɔʁz- ɑ̃ sεtə nɥi ʒə syʁvɔlə sε suvəniʁ,
ʒε pœʁ mε ʒə ʁi, ʒεɡzaltə, ʒə deliʁə
ʒə dɑ̃sə, ʒə ʃɑ̃tə plɔ̃ʒə dɑ̃ laleɡʁεsə,
dε bεze du, dεz- yltimə pʁɔmesə,
dɑ̃ sə bɔnœʁ plysz- okynə ɛ̃kjetydə,
ɑ̃sjεnəz- εskapadə, etεʁnεllə plenitydə.