Poeme : [Je T’aimais]

Toujours déprimé…
Je m’écoute pleurer
Je reste assis à me morfondre
Je ne veux pas comprendre

Je ne regarde que moi
Je ressens ma petite voix
Mais je m’égare…
En ne voulant pas y croire

Je me complais dans une solitude
Qui me rend malade…
Je chagrine mon amour
Que je voulais pour toujours

Je reste appeuré
De l’avoir ainsi aimée
Mes petits joues rougissent
Que je n’en finissent…

Je me suis perdu
En son regard ému
Mais elle ne m’aimait
Je m’en doutais

Ainsi je reste à pleurer
De l’avoir rejetée
Pour me protéger
Et la laisser profiter

De cette vie
Qui est pour elle une mélodie
Petite fille des étoiles
Si belle…

tuʒuʁ depʁime…
ʒə mekutə pləʁe
ʒə ʁεstə asiz- a mə mɔʁfɔ̃dʁə
ʒə nə vø pa kɔ̃pʁɑ̃dʁə

ʒə nə ʁəɡaʁdə kə mwa
ʒə ʁəsɛ̃ ma pətitə vwa
mε ʒə meɡaʁə…
ɑ̃ nə vulɑ̃ pa i kʁwaʁə

ʒə mə kɔ̃plε dɑ̃z- ynə sɔlitydə
ki mə ʁɑ̃ maladə…
ʒə ʃaɡʁinə mɔ̃n- amuʁ
kə ʒə vulε puʁ tuʒuʁ

ʒə ʁεstə apəʁe
də lavwaʁ ɛ̃si εme
mε pəti ʒu ʁuʒise
kə ʒə nɑ̃ finise…

ʒə mə sɥi pεʁdy
ɑ̃ sɔ̃ ʁəɡaʁ emy
mεz- εllə nə mεmε
ʒə mɑ̃ dutε

ɛ̃si ʒə ʁεstə a pləʁe
də lavwaʁ ʁəʒəte
puʁ mə pʁɔteʒe
e la lεse pʁɔfite

də sεtə vi
ki ε puʁ εllə ynə melɔdi
pətitə fijə dεz- etwalə
si bεllə…