Poeme : L’amour D’un Doute…

Je ne suis qu’une ombre,
Dans ce roman sombre
Qui s’écrit en l’âme
Et, dans les larmes…

Je regarde ce triste temps,
Qui s’efface, au moment…
Désormais, je m’éloigne…
En des silences qui règnent

Et, aux portes d’un songe
Qui n’est que de passage…
Je te cherche, et te raconte
Autant que je te redoute

Miroir de mon être…
Qui se veut un autre
Je reste à te lire,
Sans te vivre…

Je ne suis qu’au lointain
Espérant ton cœur, demain
Je te cherche partout…
Et, j’en deviens plus fou

Je te perd sans te voire
Mais, je n’ose y croire…
L’amour à jamais,
Je te cherche, désormais

Je m’envole en cette saccade
Des mots, qui s’offrent au vide
De mon cœur, j’en reviens…
Et, je m’y trouve si bien…

Je te cherche et je m’enfuis
Aux silences de tes nuits…
Je reste dans l’ombre,
Et, je t’aime au sombre

Je t’écris en l’âme…
Et, aux raisons d’une larme
Je ne te retiens, en la romance
Qui veut mes condoléances

ʒə nə sɥi kynə ɔ̃bʁə,
dɑ̃ sə ʁɔmɑ̃ sɔ̃bʁə
ki sekʁi ɑ̃ lamə
e, dɑ̃ lε laʁmə…

ʒə ʁəɡaʁdə sə tʁistə tɑ̃,
ki sefasə, o mɔmɑ̃…
dezɔʁmε, ʒə melwaɲə…
ɑ̃ dε silɑ̃sə ki ʁεɲe

e, o pɔʁtə- dœ̃ sɔ̃ʒə
ki nε kə də pasaʒə…
ʒə tə ʃεʁʃə, e tə ʁakɔ̃tə
otɑ̃ kə ʒə tə ʁədutə

miʁwaʁ də mɔ̃n- εtʁə…
ki sə vø œ̃n- otʁə
ʒə ʁεstə a tə liʁə,
sɑ̃ tə vivʁə…

ʒə nə sɥi ko lwɛ̃tɛ̃
εspeʁɑ̃ tɔ̃ kœʁ, dəmɛ̃
ʒə tə ʃεʁʃə paʁtu…
e, ʒɑ̃ dəvjɛ̃ plys fu

ʒə tə pεʁ sɑ̃ tə vwaʁə
mε, ʒə nozə i kʁwaʁə…
lamuʁ a ʒamε,
ʒə tə ʃεʁʃə, dezɔʁmε

ʒə mɑ̃vɔlə ɑ̃ sεtə sakadə
dε mo, ki sɔfʁe o vidə
də mɔ̃ kœʁ, ʒɑ̃ ʁəvjɛ̃…
e, ʒə mi tʁuvə si bjɛ̃…

ʒə tə ʃεʁʃə e ʒə mɑ̃fɥi
o silɑ̃sə də tε nɥi…
ʒə ʁεstə dɑ̃ lɔ̃bʁə,
e, ʒə tεmə o sɔ̃bʁə

ʒə tekʁiz- ɑ̃ lamə…
e, o ʁεzɔ̃ dynə laʁmə
ʒə nə tə ʁətjɛ̃, ɑ̃ la ʁɔmɑ̃sə
ki vø mε kɔ̃dɔleɑ̃sə