Poeme : O Beau Phantasme

O beau phantasme
Ma nuit montre tes spasmes
Croque mon drame
En ce soir qui m’affame
D’être solitaire dame
Il attend la manne
Du plaisir sans blâme
Quand le rêve prélude
La ronde d’où la joie s’émane prude
De cet amant radieux qui s’exclame
Au fruit de ma passion ; elle réclame
Sorti de son illusion le sésame
Quand l’amour soudain s’enflamme
Tutoie ma folie qui se proclame
Vertigineux jeux sensuels qui se pâment
Sur nos corps sereins ; ils diffament
En ce réel, de la solitude infâme
Ce n’est que vil mélodrame
Laissez le se corrompre ce chéri vidame

Courons prompt sur le rêve
L’amour n’aura de trêve
Au lit des soupirs quand votre fièvre
Décimera vos attentes laconiques
Pour enchanter votre pensée actinique
Engoncée au parfum de vos lèvres
Qui cisèleront amoureuses le bel orfèvre.
Phantasme, phantasme prend-moi, viens joli rêve
☼ƑƇ

o bo fɑ̃tasmə
ma nɥi mɔ̃tʁə tε spasmə
kʁɔkə mɔ̃ dʁamə
ɑ̃ sə swaʁ ki mafamə
dεtʁə sɔlitεʁə damə
il atɑ̃ la manə
dy plεziʁ sɑ̃ blamə
kɑ̃ lə ʁεvə pʁelydə
la ʁɔ̃də du la ʒwa semanə pʁydə
də sεt amɑ̃ ʁadjø ki sεksklamə
o fʁɥi də ma pasjɔ̃, εllə ʁeklamə
sɔʁti də sɔ̃n- ilyzjɔ̃ lə sezamə
kɑ̃ lamuʁ sudɛ̃ sɑ̃flamə
tytwa ma fɔli ki sə pʁɔklamə
vεʁtiʒinø ʒø sɑ̃sɥεl ki sə pame
syʁ no kɔʁ səʁɛ̃, il difame
ɑ̃ sə ʁeεl, də la sɔlitydə ɛ̃famə
sə nε kə vil melɔdʁamə
lεse lə sə kɔʁɔ̃pʁə sə ʃeʁi vidamə

kuʁɔ̃ pʁɔ̃ syʁ lə ʁεvə
lamuʁ noʁa də tʁεvə
o li dε supiʁ kɑ̃ vɔtʁə fjεvʁə
desiməʁa voz- atɑ̃tə lakɔnik
puʁ ɑ̃ʃɑ̃te vɔtʁə pɑ̃se aktinikə
ɑ̃ɡɔ̃se o paʁfœ̃ də vo lεvʁə
ki sizεləʁɔ̃ amuʁøzə lə bεl ɔʁfεvʁə.
fɑ̃tasmə, fɑ̃tasmə pʁɑ̃ mwa, vjɛ̃ ʒɔli ʁεvə