Poeme : Traite Amitier

La mort est moins cruelle que la crainte de la mort
A ceux qui veulent me voler ma raison de vivre,
Je les préviens du danger de cette action.
Aucun humain ne pourra m’empecher de detruire
Quiconque osera toucher a mon bien le plus profond.

Si tu decodes les traits de mon epais masque de cire,
Tu accederas a mon intimiter et decouvriras mon nom.
Les ailes irisees de couleurs de mon pauvre cœur
T’apparaitront alors, mais sans splendeur.
Pour appercevoir les degraders multi-tons
De mon ame qui defile sans jamais s’opposer,
Il te faudra vaincre le plus rapidement mon second
En me laissant acceder a ton intimiter et decouvrir ton nom.
Et enfin la voie de la connaissance de nos pensees
S’alliront en nous et nous offriront une forte amitier.

la mɔʁ ε mwɛ̃ kʁyεllə kə la kʁɛ̃tə də la mɔʁ
a sø ki vəle mə vɔle ma ʁεzɔ̃ də vivʁə,
ʒə lε pʁevjɛ̃ dy dɑ̃ʒe də sεtə aksjɔ̃.
okœ̃ ymɛ̃ nə puʁʁa mɑ̃pεʃe də dətʁɥiʁə
kikɔ̃kə ozəʁa tuʃe a mɔ̃ bjɛ̃ lə plys pʁɔfɔ̃.

si ty dəkɔdə lε tʁε də mɔ̃n- əpε maskə də siʁə,
ty aksədəʁaz- a mɔ̃n- ɛ̃timite e dəkuvʁiʁa mɔ̃ nɔ̃.
lεz- εləz- iʁizi də kulœʁ də mɔ̃ povʁə kœʁ
tapaʁεtʁɔ̃ alɔʁ, mε sɑ̃ splɑ̃dœʁ.
puʁ apεʁsəvwaʁ lε dəɡʁade mylti tɔ̃
də mɔ̃n- amə ki dəfilə sɑ̃ ʒamε sɔpoze,
il tə fodʁa vɛ̃kʁə lə plys ʁapidəmɑ̃ mɔ̃ səɡɔ̃
ɑ̃ mə lεsɑ̃ aksəde a tɔ̃n- ɛ̃timite e dəkuvʁiʁ tɔ̃ nɔ̃.
e ɑ̃fɛ̃ la vwa də la kɔnεsɑ̃sə də no pɑ̃si
saliʁɔ̃ ɑ̃ nuz- e nuz- ɔfʁiʁɔ̃ ynə fɔʁtə amitje.