Poeme : Mon Ami Créole

Toi, mon ami le rhum
Je suis avec toi, doux créole
Plus lointain que tous les atols
Dans ma gorge, sirupeux et noble

Naturel, tu l’es de noblesse
De sucres, tes cannes soufflées par Eole
Me soulevant soudain du sol
J’u si peur qu’un jour tu me laisses

Enfin frère, tu me donnes ta douce ivresse
M’emportant plus haut que tous les cols
En bas, rien je ne laisse
De toi, plus rien ne m’étonne

Ce sentiment de retour dans mon cœur, qu’est-ce ?
Le son de ces tambours qui de nouveau résonne
Ces tremblements, ces fébriles gestes
Ces rires, ces pensées frivoles

Serais tu le messager de ma jeunesse ?
Léger je suis, Je plane, je vole
J’entends encore au loin qui résonne
L’euphorie, ton âme, cette déesse

De ta venue, dis-moi ce qu’il me reste ?
Des souvenirs, de certaines personnes
Allez frère, mets-moi de nouveau en liesse
Partage moi encore de ton alcool
Que de nouveau je rigole.

twa, mɔ̃n- ami lə ʁɔm
ʒə sɥiz- avεk twa, du kʁeɔlə
plys lwɛ̃tɛ̃ kə tus lεz- atɔl
dɑ̃ ma ɡɔʁʒə, siʁypøz- e nɔblə

natyʁεl, ty lε də nɔblεsə
də sykʁə, tε kanə sufle paʁ əɔlə
mə suləvɑ̃ sudɛ̃ dy sɔl
ʒy si pœʁ kœ̃ ʒuʁ ty mə lεsə

ɑ̃fɛ̃ fʁεʁə, ty mə dɔnə ta dusə ivʁεsə
mɑ̃pɔʁtɑ̃ plys-o kə tus lε kɔl
ɑ̃ ba, ʁjɛ̃ ʒə nə lεsə
də twa, plys ʁjɛ̃ nə metɔnə

sə sɑ̃timɑ̃ də ʁətuʁ dɑ̃ mɔ̃ kœʁ, kε sə ?
lə sɔ̃ də sε tɑ̃buʁ ki də nuvo ʁezɔnə
sε tʁɑ̃bləmɑ̃, sε febʁilə ʒεstə
sε ʁiʁə, sε pɑ̃se fʁivɔlə

səʁε ty lə mesaʒe də ma ʒənεsə ?
leʒe ʒə sɥi, ʒə planə, ʒə vɔlə
ʒɑ̃tɑ̃z- ɑ̃kɔʁə o lwɛ̃ ki ʁezɔnə
ləfɔʁi, tɔ̃n- amə, sεtə deεsə

də ta vənɥ, di mwa sə kil mə ʁεstə ?
dε suvəniʁ, də sεʁtεnə pεʁsɔnə
ale fʁεʁə, mεt mwa də nuvo ɑ̃ ljεsə
paʁtaʒə mwa ɑ̃kɔʁə də tɔ̃n- alkɔl
kə də nuvo ʒə ʁiɡɔlə.