Poeme : Sur Le Sable

La tiédeur du sable me chatouille
Le bruit des vagues me berce
L’atmosphère m’apaise et me caresse
Ton absence elle me dépouille

La plage me fait rêver
Elle ma toujours fasciner
N’apercevoir au loin que les flots
Je suis si bien a penser en solo

Je suis de nature solitaire
Surtout dans mes moments de réfléxion
Je danse, je pense, je fais des flexion
Le sport me détent, me force a inspirer l’air

Les pieds dans l’eau je frisonne
L’allégresse que me procure cet endroit m’etonne
Je me sens bien, je ne vois pas le temps passé
Je rentre dans l’hotel l’esprit léger, les chevilles trempées…

la tjedœʁ dy sablə mə ʃatujə
lə bʁɥi dε vaɡ mə bεʁsə
latmɔsfεʁə mapεzə e mə kaʁεsə
tɔ̃n- absɑ̃sə εllə mə depujə

la plaʒə mə fε ʁεve
εllə ma tuʒuʁ fasine
napεʁsəvwaʁ o lwɛ̃ kə lε flo
ʒə sɥi si bjɛ̃ a pɑ̃se ɑ̃ sɔlo

ʒə sɥi də natyʁə sɔlitεʁə
syʁtu dɑ̃ mε mɔmɑ̃ də ʁefleksjɔ̃
ʒə dɑ̃sə, ʒə pɑ̃sə, ʒə fε dε flεksjɔ̃
lə spɔʁ mə detɑ̃, mə fɔʁsə a ɛ̃spiʁe lεʁ

lε pje dɑ̃ lo ʒə fʁizɔnə
laleɡʁεsə kə mə pʁɔkyʁə sεt ɑ̃dʁwa mətɔnə
ʒə mə sɑ̃s bjɛ̃, ʒə nə vwa pa lə tɑ̃ pase
ʒə ʁɑ̃tʁə dɑ̃ lɔtεl lεspʁi leʒe, lε ʃəvilə tʁɑ̃pe…