Poeme : Tergiversation

Tergiversation
Alors que le printemps alerte les matinées gelées
Je me rends utile ?
Depuis longtemps, les saisons défilent
Le vert justifie sa présence fertile
Le blanc brille des sa naissance sur l’île
Le noir équilibre virilement sa cadence
Je me comporte en ville
Civilise !
Et comme un civil
Ils étaient peu dociles,
L’un d’eux versatile,
L’autre vil
Je mêne une vie délicate dure
Facile… !
Depuis toujours
Les mannequins défilent
Elles se coiffent,
Se maquillent
Elles me laissent fasciner par leurs sourcils
MECHRAOUI Daif
Baderi2000@yahoo. fr

tεʁʒivεʁsasjɔ̃
alɔʁ kə lə pʁɛ̃tɑ̃z- alεʁtə lε matine ʒəle
ʒə mə ʁɑ̃z- ytilə ?
dəpɥi lɔ̃tɑ̃, lε sεzɔ̃ defile
lə vεʁ ʒystifi sa pʁezɑ̃sə fεʁtilə
lə blɑ̃ bʁijə dε sa nεsɑ̃sə syʁ lilə
lə nwaʁ ekilibʁə viʁiləmɑ̃ sa kadɑ̃sə
ʒə mə kɔ̃pɔʁtə ɑ̃ vilə
sivilizə !
e kɔmə œ̃ sivil
ilz- etε pø dɔsilə,
lœ̃ dø vεʁsatilə,
lotʁə vil
ʒə mεnə ynə vi delikatə dyʁə
fasilə… !
dəpɥi tuʒuʁ
lε manəkɛ̃ defile
εllə sə kwafe,
sə makje
εllə mə lεse fasine paʁ lœʁ suʁsil
mεkʁaui dεf
badəʁi dø milə at iau. εf εʁ