Poeme : … 自由…

Elle s’empire à mille lieues au levant
Se brûle les ailes à s’envoler
Lourdes, ses belles plumes embarbelées
La saignent et la noient dans le vent

Elle s’échine à vouloir respirer
Condamnée à vivre sous le ciel
Elle suffoque, son air essentiel
C’est l’Homme qui n’est censuré

Elle agonise dans sa cité, demeure interdite
S’étouffe d’usure et d’oppression
Ici bas son encre de chine sur papier impression
Passionne l’inutile version Chine - cheddite

Elle chinoise dans sa cage dorée
Hésite sur son devenir
La mort reste le plus bel avenir
Dans cet univers mordoré

Tien an men ne sera jamais sa tasse de thé
Quand Hu Jintao lui arrache les ailes
C’est Liu Xiaobo qui reçoit un Nobel
Elle se meurt en Chine la Liberté…

εllə sɑ̃piʁə a milə ljøz- o ləvɑ̃
sə bʁylə lεz- εləz- a sɑ̃vɔle
luʁdə, sε bεllə plyməz- ɑ̃baʁbəle
la sεɲe e la nwae dɑ̃ lə vɑ̃

εllə seʃinə a vulwaʁ ʁεspiʁe
kɔ̃damne a vivʁə su lə sjεl
εllə syfɔkə, sɔ̃n- εʁ esɑ̃sjεl
sε lɔmə ki nε sɑ̃syʁe

εllə aɡɔnizə dɑ̃ sa site, dəməʁə ɛ̃tεʁditə
setufə dyzyʁə e dɔpʁesjɔ̃
isi ba sɔ̃n- ɑ̃kʁə də ʃinə syʁ papje ɛ̃pʁesjɔ̃
pasjɔnə linytilə vεʁsjɔ̃ ʃinə ʃεditə

εllə ʃinwazə dɑ̃ sa kaʒə dɔʁe
ezitə syʁ sɔ̃ dəvəniʁ
la mɔʁ ʁεstə lə plys bεl avəniʁ
dɑ̃ sεt ynive mɔʁdɔʁe

tjɛ̃ ɑ̃ mεn nə səʁa ʒamε sa tasə də te
kɑ̃t- y ʒɛ̃tao lɥi aʁaʃə lεz- εlə
sε ljy ksjaɔbo ki ʁəswa œ̃ nɔbεl
εllə sə məʁ ɑ̃ ʃinə la libεʁte…