Poeme : Maman

Maman

Ecoute-moi
Rien qu’une fois
Reste près de moi
J’ai trop peur sans toi

Non, ne pars
Ne me laisse pas
Je ne peux suivre tes pas
Maintenant, me voilà dans le coma

Je ne sais
Ce que tu voulais
Peut-être un être parfait
Mais je ne le suis pas et ne le serai jamais

Ne m’en veux pas trop
Ne me regarde pas non plus de haut
Je veux juste me cacher un moment derrière ce rideau
Je n’ai pas creusé mon tombeau

Juste te faire comprendre
Mais non tu ne me veux pas m’entendre
Arrête de te méprendre
Sinon avant de me revoir tu risques d’attendre

Peut-être connaîtra enfin mes maux
La douleur de l’âme traversée par un couteau
La seule chose qui me reste est mes mots
Seuls, eux, me savent ce que je vaux

Ne me lance pas de défi
Je n’ai pas perdu goût à la vie
Laisse-moi encore dans mon lit
Tu n’as probablement pas compris

Dans ce cas, laisse-moi
Je te quitterai cette fois
Que tu comprennes, cela prendra des mois
Ce ne sera jamais plus comme autrefois

mamɑ̃

əkutə mwa
ʁjɛ̃ kynə fwa
ʁεstə pʁε də mwa
ʒε tʁo pœʁ sɑ̃ twa

nɔ̃, nə paʁ
nə mə lεsə pa
ʒə nə pø sɥivʁə tε pa
mɛ̃tənɑ̃, mə vwala dɑ̃ lə kɔma

ʒə nə sε
sə kə ty vulε
pø tεtʁə œ̃n- εtʁə paʁfε
mε ʒə nə lə sɥi pa e nə lə səʁε ʒamε

nə mɑ̃ vø pa tʁo
nə mə ʁəɡaʁdə pa nɔ̃ plys də-o
ʒə vø ʒystə mə kaʃe œ̃ mɔmɑ̃ dəʁjεʁə sə ʁido
ʒə nε pa kʁøze mɔ̃ tɔ̃bo

ʒystə tə fεʁə kɔ̃pʁɑ̃dʁə
mε nɔ̃ ty nə mə vø pa mɑ̃tɑ̃dʁə
aʁεtə də tə mepʁɑ̃dʁə
sinɔ̃ avɑ̃ də mə ʁəvwaʁ ty ʁisk datɑ̃dʁə

pø tεtʁə kɔnεtʁa ɑ̃fɛ̃ mε mo
la dulœʁ də lamə tʁavεʁse paʁ œ̃ kuto
la sələ ʃozə ki mə ʁεstə ε mε mo
səl, ø, mə save sə kə ʒə vo

nə mə lɑ̃sə pa də defi
ʒə nε pa pεʁdy ɡu a la vi
lεsə mwa ɑ̃kɔʁə dɑ̃ mɔ̃ li
ty na pʁɔbabləmɑ̃ pa kɔ̃pʁi

dɑ̃ sə ka, lεsə mwa
ʒə tə kitəʁε sεtə fwa
kə ty kɔ̃pʁεnə, səla pʁɑ̃dʁa dε mwa
sə nə səʁa ʒamε plys kɔmə otʁəfwa