Poeme : Mon Âme

Sur la plage
Sous un ciel d’orage
Dans le sable
Je cherche mon âme

La mélodie des vagues
Me berce, je divague
Mes recherche son folle
Le vent guide mon vol

Il y a la pluie
Elle tombe sans bruit
Mon âme s’enfuit
Mon corps lui cri

Elle ne revient pas
Elle part, me laissant là
Les nuages s’ouvrent
Les éclaires m’entourent

Je cherche mais ne trouve pas
Je suis blessé par le temps
Mon âme n’y est toujours pas
Il me la faut avant…

Avant que je m’éteigne
Comme ne simple étincelle
Je remarque mon âme qui s’éloigne
Je lui tend la main, mais elle part

syʁ la plaʒə
suz- œ̃ sjεl dɔʁaʒə
dɑ̃ lə sablə
ʒə ʃεʁʃə mɔ̃n- amə

la melɔdi dε vaɡ
mə bεʁsə, ʒə divaɡ
mε ʁəʃεʁʃə sɔ̃ fɔlə
lə vɑ̃ ɡidə mɔ̃ vɔl

il i a la plɥi
εllə tɔ̃bə sɑ̃ bʁɥi
mɔ̃n- amə sɑ̃fɥi
mɔ̃ kɔʁ lɥi kʁi

εllə nə ʁəvjɛ̃ pa
εllə paʁ, mə lεsɑ̃ la
lε nɥaʒə suvʁe
lεz- eklεʁə mɑ̃tuʁe

ʒə ʃεʁʃə mε nə tʁuvə pa
ʒə sɥi blese paʁ lə tɑ̃
mɔ̃n- amə ni ε tuʒuʁ pa
il mə la fo avɑ̃…

avɑ̃ kə ʒə metεɲə
kɔmə nə sɛ̃plə etɛ̃sεllə
ʒə ʁəmaʁkə mɔ̃n- amə ki selwaɲə
ʒə lɥi tɑ̃ la mɛ̃, mεz- εllə paʁ