Poeme : Solitude
Solitude
La solitude est devenu une habitude,
Un combat que je n’ai jamais vaincu…
Elle m’a prit par surprise,
Entre ses griffes d’acier…
Je voudrais fuir,
Mais cela m’est impossible…
J’ai voulu etre entourée,
Mais on m’a repoussée…
Je ne ressens que de la peine,
Jamais je ne serais seraine…
Une seule solution vient a moi,
M’evanouir comme un feu de bois…
Un combat que je n’ai jamais vaincu…
Elle m’a prit par surprise,
Entre ses griffes d’acier…
Je voudrais fuir,
Mais cela m’est impossible…
J’ai voulu etre entourée,
Mais on m’a repoussée…
Je ne ressens que de la peine,
Jamais je ne serais seraine…
Une seule solution vient a moi,
M’evanouir comme un feu de bois…
¤Half-Angel*Half-Dev
Pour mettre un commentaire
Poème en Phonétique
la sɔlitydə ε dəvəny ynə-abitydə,
œ̃ kɔ̃ba kə ʒə nε ʒamε vɛ̃ky…
εllə ma pʁi paʁ syʁpʁizə,
ɑ̃tʁə sε ɡʁifə dasje…
ʒə vudʁε fɥiʁ,
mε səla mεt- ɛ̃pɔsiblə…
ʒε vuly εtʁə ɑ̃tuʁe,
mεz- ɔ̃ ma ʁəpuse…
ʒə nə ʁəsɛ̃ kə də la pεnə,
ʒamε ʒə nə səʁε səʁεnə…
ynə sələ sɔlysjɔ̃ vjɛ̃ a mwa,
məvanuiʁ kɔmə œ̃ fø də bwa…
œ̃ kɔ̃ba kə ʒə nε ʒamε vɛ̃ky…
εllə ma pʁi paʁ syʁpʁizə,
ɑ̃tʁə sε ɡʁifə dasje…
ʒə vudʁε fɥiʁ,
mε səla mεt- ɛ̃pɔsiblə…
ʒε vuly εtʁə ɑ̃tuʁe,
mεz- ɔ̃ ma ʁəpuse…
ʒə nə ʁəsɛ̃ kə də la pεnə,
ʒamε ʒə nə səʁε səʁεnə…
ynə sələ sɔlysjɔ̃ vjɛ̃ a mwa,
məvanuiʁ kɔmə œ̃ fø də bwa…