Poeme : Detestable

Je suis detestable
Pourquoi vivre ? je n’ai pas de raison valable
Je suis un etre lugubre et inhumain
Je cherche une raison survivre… mais en vain

Je n’ai pas le droit de vivre
C’est trop pretencieux pour moi de sourire
Je ne merites meme pas un regard
Meme pas une parole, un egard

Je ne me rabaisse pas
Je dis juste la verité pour moi
Je me demande ce que je fous ici
Je me demande pourquoi je ne me tirerais pas une balle cette nuit

Ca devient chaud, ca devient dur
Je suis peut etre suicidaire… surement dans ma nature
Je suis la reincarnation de toutes vos douleurs
Pas pour rien que j’ai tant de rancœur

J’y vais peut etre un peu fort
Mais je n’ai pas de remords
Mes textes sont souvent crus et froid
Mais comment devenir douceur puisque brisé est mon cœur ?

ʒə sɥi dətεstablə
puʁkwa vivʁə ? ʒə nε pa də ʁεzɔ̃ valablə
ʒə sɥiz- œ̃n- εtʁə lyɡybʁə e inymɛ̃
ʒə ʃεʁʃə ynə ʁεzɔ̃ syʁvivʁə… mεz- ɑ̃ vɛ̃

ʒə nε pa lə dʁwa də vivʁə
sε tʁo pʁətɑ̃sjø puʁ mwa də suʁiʁə
ʒə nə məʁitə məmə pa œ̃ ʁəɡaʁ
məmə pa ynə paʁɔlə, œ̃n- əɡaʁ

ʒə nə mə ʁabεsə pa
ʒə di ʒystə la vəʁite puʁ mwa
ʒə mə dəmɑ̃də sə kə ʒə fusz- isi
ʒə mə dəmɑ̃də puʁkwa ʒə nə mə tiʁəʁε pa ynə balə sεtə nɥi

ka dəvjɛ̃ ʃo, ka dəvjɛ̃ dyʁ
ʒə sɥi pø εtʁə sɥisidεʁə… syʁəmɑ̃ dɑ̃ ma natyʁə
ʒə sɥi la ʁɛ̃kaʁnasjɔ̃ də tutə vo dulœʁ
pa puʁ ʁjɛ̃ kə ʒε tɑ̃ də ʁɑ̃kœʁ

ʒi vε pø εtʁə œ̃ pø fɔʁ
mε ʒə nε pa də ʁəmɔʁd
mε tεkstə sɔ̃ suvɑ̃ kʁysz- e fʁwa
mε kɔmɑ̃ dəvəniʁ dusœʁ pɥiskə bʁize ε mɔ̃ kœʁ ?