Poeme : Pour Miloux

Cette personne devorée par la tristesse
Couverte de peine est en detresse
Comment l’aider pour lui redonner sourire
Pour lui redonner l’envie de vivre

Cet etre qui a l’air si attachant
La joie elle ne la ressent
Elle a l’air si gentille, adorable
Ces poemes sont si remarquable

Je voudrais qu’elle reprenne gout a la vie
Je ne la connais pas mais y’a pas de soucis
Si de l’aide elle desire avoir
Je la lui donnerais pour lui rendre espoir

Je suis prete a lui tendre la main
Pour qu’elle retourne sur le bon chemin
J’aimerais qu’elle fasse disparaitre ses pleures
Pour enfin trouver le bonheur

Ce poeme n’est pas grand chose
Il n’est pas non plus grandiose
Mais j’espere que ca lui fera plaisir
Et qu’elle retrouve un peu le sourire

sεtə pεʁsɔnə dəvɔʁe paʁ la tʁistεsə
kuvεʁtə də pεnə εt- ɑ̃ dətʁεsə
kɔmɑ̃ lεde puʁ lɥi ʁədɔne suʁiʁə
puʁ lɥi ʁədɔne lɑ̃vi də vivʁə

sεt εtʁə ki a lεʁ si ataʃɑ̃
la ʒwa εllə nə la ʁəse
εllə a lεʁ si ʒɑ̃tijə, adɔʁablə
sε poəmə sɔ̃ si ʁəmaʁkablə

ʒə vudʁε kεllə ʁəpʁεnə ɡu a la vi
ʒə nə la kɔnε pa mεz- ia pa də susi
si də lεdə εllə dəziʁə avwaʁ
ʒə la lɥi dɔnəʁε puʁ lɥi ʁɑ̃dʁə εspwaʁ

ʒə sɥi pʁətə a lɥi tɑ̃dʁə la mɛ̃
puʁ kεllə ʁətuʁnə syʁ lə bɔ̃ ʃəmɛ̃
ʒεməʁε kεllə fasə dispaʁεtʁə sε plœʁə
puʁ ɑ̃fɛ̃ tʁuve lə bɔnœʁ

sə poəmə nε pa ɡʁɑ̃ ʃozə
il nε pa nɔ̃ plys ɡʁɑ̃djozə
mε ʒεspəʁə kə ka lɥi fəʁa plεziʁ
e kεllə ʁətʁuvə œ̃ pø lə suʁiʁə