Poeme : Les Lianes Du Destin

Je me devais de lui dire merci
Elle ce devais de me detester
Je n’ai su que dire oui !
En revanche, pour elle je l’etouffais.
C’est du jour au lendemain,
Que tu crèves dans l’oubli
Et que tu es rattaché au destin
Seulement parce que tu as dis oui.

ʒə mə dəvε də lɥi diʁə mεʁsi
εllə sə dəvε də mə dətεste
ʒə nε sy kə diʁə ui !
ɑ̃ ʁəvɑ̃ʃə, puʁ εllə ʒə lətufε.
sε dy ʒuʁ o lɑ̃dəmɛ̃,
kə ty kʁεvə dɑ̃ lubli
e kə ty ε ʁataʃe o dεstɛ̃
sələmɑ̃ paʁsə kə ty a di ui.