Poeme : La Fièvre Du Samedi Soir

Je suis la faucheuse du samedi soir
J’apporte la fièvre, la fièvre jaune
Je suis un véritable cauchemar
Un cauchemar en cône

Cœur qui soupire n’a pas ce qu’il désire
Ce qu’il te manque c’est la cigarette qui fait rire
Afin que je te rende minable, ravage ton cerveau
Et toi que t’en redemande sans comprendre que t’es accro

Je suis la faucheuse du samedi soir
J’apporte la fièvre, la fièvre jaune
Je suis un véritable cauchemar
Un cauchemar en cône

Douce ou dure
Peu importe tant que ça dure
Je te rends minable, ravage ton cerveau
Et toi t’en redemande sans comprendre que t’es accro

Je suis la faucheuse du samedi soir
Proclamant le jour de la dépendance avant qu’il ne soit trop tard
Et tu te réveilleras dans un véritable cauchemar
Toi et moi ça ne sera pas l’histoire que d’un seul soir

ʒə sɥi la foʃøzə dy samədi swaʁ
ʒapɔʁtə la fjεvʁə, la fjεvʁə ʒonə
ʒə sɥiz- œ̃ veʁitablə koʃəmaʁ
œ̃ koʃəmaʁ ɑ̃ konə

kœʁ ki supiʁə na pa sə kil deziʁə
sə kil tə mɑ̃kə sε la siɡaʁεtə ki fε ʁiʁə
afɛ̃ kə ʒə tə ʁɑ̃də minablə, ʁavaʒə tɔ̃ sεʁvo
e twa kə tɑ̃ ʁədəmɑ̃də sɑ̃ kɔ̃pʁɑ̃dʁə kə tε akʁo

ʒə sɥi la foʃøzə dy samədi swaʁ
ʒapɔʁtə la fjεvʁə, la fjεvʁə ʒonə
ʒə sɥiz- œ̃ veʁitablə koʃəmaʁ
œ̃ koʃəmaʁ ɑ̃ konə

dusə u dyʁə
pø ɛ̃pɔʁtə tɑ̃ kə sa dyʁə
ʒə tə ʁɑ̃ minablə, ʁavaʒə tɔ̃ sεʁvo
e twa tɑ̃ ʁədəmɑ̃də sɑ̃ kɔ̃pʁɑ̃dʁə kə tε akʁo

ʒə sɥi la foʃøzə dy samədi swaʁ
pʁɔklamɑ̃ lə ʒuʁ də la depɑ̃dɑ̃sə avɑ̃ kil nə swa tʁo taʁ
e ty tə ʁevεjʁa dɑ̃z- œ̃ veʁitablə koʃəmaʁ
twa e mwa sa nə səʁa pa listwaʁə kə dœ̃ səl swaʁ