Poeme : 132736 - Sans Titre

A la lumière des étoiles
Sous la protection de leur voile
Je vois comme une toile
Qui me raconte des récitals

A la chaleur du soleil
Sous l’astre de l’émerveille
Je me réveille, du moins j’essaye
De me lancer dans l’éveil

A l’abris de l’orage
Sous l’ange de la rage
Je me protège de cet étrange mage
Qui depuis la l’aube de la vie, fait des ravages

A la merci de la pluie
Sous les larmes de la calme nuit
Je me retrouve purifié de tout cris
Enfin avec le repos de la vie

A la douceur de la neige
Sous les purs flocons de liège
Je me retrouve en plein siège
Attaque naturelle, amusante, mais qui piège

A la clémence du ciel bleu
Sous ce plafond chaleureux
Je peins un nuage qui disparaît peu a peu
Pour mon plus grand plaisir, je profite comme un dieu

A la pureté de l’azur
Sous la chance de ce temps pur
Je me retrouve l’esprit mur
Prêt à porter l’hardeuse armure

A la chance de tout ces temps d’artistes
Sous ces différences qui accompagnent nos envies comme des listes
J’existe…

a la lymjεʁə dεz- etwalə
su la pʁɔtεksjɔ̃ də lœʁ vwalə
ʒə vwa kɔmə ynə twalə
ki mə ʁakɔ̃tə dε ʁesital

a la ʃalœʁ dy sɔlεj
su lastʁə də lemεʁvεjə
ʒə mə ʁevεjə, dy mwɛ̃ ʒesεj
də mə lɑ̃se dɑ̃ levεj

a labʁi də lɔʁaʒə
su lɑ̃ʒə də la ʁaʒə
ʒə mə pʁɔtεʒə də sεt etʁɑ̃ʒə maʒə
ki dəpɥi la lobə də la vi, fε dε ʁavaʒə

a la mεʁsi də la plɥi
su lε laʁmə- də la kalmə nɥi
ʒə mə ʁətʁuvə pyʁifje də tu kʁi
ɑ̃fɛ̃ avεk lə ʁəpo də la vi

a la dusœʁ də la nεʒə
su lε pyʁ flɔkɔ̃ də ljεʒə
ʒə mə ʁətʁuvə ɑ̃ plɛ̃ sjεʒə
atakə natyʁεllə, amyzɑ̃tə, mε ki pjεʒə

a la klemɑ̃sə dy sjεl blø
su sə plafɔ̃ ʃaləʁø
ʒə pɛ̃z- œ̃ nɥaʒə ki dispaʁε pø a pø
puʁ mɔ̃ plys ɡʁɑ̃ plεziʁ, ʒə pʁɔfitə kɔmə œ̃ djø

a la pyʁəte də lazyʁ
su la ʃɑ̃sə də sə tɑ̃ pyʁ
ʒə mə ʁətʁuvə lεspʁi myʁ
pʁε a pɔʁte laʁdøzə aʁmyʁə

a la ʃɑ̃sə də tu sε tɑ̃ daʁtistə
su sε difeʁɑ̃sə ki akɔ̃paɲe noz- ɑ̃vi kɔmə dε listə
ʒεɡzistə…