Poeme : J’entends Le Chant De L’olifant

En moi le grand désert s’abrite.
Le temps bascule ses instants.
Le démon tout autour s’agite.
Aux carrefours Judas me vend.

Le temps bascule ses instants.
Le temple de granit s’effrite.
Aux carrefours Judas me vend.
L’ermite n’a plus d’eau bénite.

Le temple de granit s’effrite.
Les longs échos sont violents.
L’ermite n’a plus d’eau bénite.
J’entends le chant de l’olifant.

Les longs échos sont violents.
Seul le néant est sans limites.
J’entends le chant de l’olifant.
En moi le grand désert s’abrite !

ɑ̃ mwa lə ɡʁɑ̃ dezεʁ sabʁitə.
lə tɑ̃ baskylə sεz- ɛ̃stɑ̃.
lə demɔ̃ tut- otuʁ saʒitə.
o kaʁəfuʁ ʒyda mə vɑ̃.

lə tɑ̃ baskylə sεz- ɛ̃stɑ̃.
lə tɑ̃plə də ɡʁani sefʁitə.
o kaʁəfuʁ ʒyda mə vɑ̃.
lεʁmitə na plys do benitə.

lə tɑ̃plə də ɡʁani sefʁitə.
lε lɔ̃ɡz- eʃo sɔ̃ vjɔlɑ̃.
lεʁmitə na plys do benitə.
ʒɑ̃tɑ̃ lə ʃɑ̃ də lɔlifɑ̃.

lε lɔ̃ɡz- eʃo sɔ̃ vjɔlɑ̃.
səl lə neɑ̃ ε sɑ̃ limitə.
ʒɑ̃tɑ̃ lə ʃɑ̃ də lɔlifɑ̃.
ɑ̃ mwa lə ɡʁɑ̃ dezεʁ sabʁitə !