Poeme : Guitare

En sa gorge est mon cœur enclos
Moi qui ne fus qu une note bâtarde
Je n ’ai vecu que de courts sanglots
Entendez pleurer la guitare

Mon seul nectar hero de larmes
Tout le reste n ’est que sourd bruit
A ce triste air de calvaire
Brûlez ma voix rythmée de nuit

Le vers a quoi la main le leve
Ton ouie sans mes yeux
Oh la guitare porte le rêve
De cette harmonie sans trêve

ɑ̃ sa ɡɔʁʒə ε mɔ̃ kœʁ ɑ̃klo
mwa ki nə fy k ynə nɔtə bataʁdə
ʒə nε vəky kə də kuʁ sɑ̃ɡlo
ɑ̃tɑ̃de pləʁe la ɡitaʁə

mɔ̃ səl nεktaʁ əʁo də laʁmə
tu lə ʁεstə nε kə suʁ bʁɥi
a sə tʁistə εʁ də kalvεʁə
bʁyle ma vwa ʁitme də nɥi

lə vεʁz- a kwa la mɛ̃ lə ləvə
tɔ̃n- ui sɑ̃ mεz- iø
ɔ la ɡitaʁə pɔʁtə lə ʁεvə
də sεtə-aʁmɔni sɑ̃ tʁεvə