Poeme : Ma Peine

Comment j’me sens ?
Vide… très vide
J’ai mal, tellement mal
La souffrance est-elle limpide ?
Dans se monde si sal

J’aimerais savoir pourquoi
Je ris mais du coup je larmoie
C’est bien triste de ne pas connaître la raison
De cette peine qui me conssume

Mon cœur se mutile
Mon âme cri au suicide !
Je sors le drapeau blanc
À se monde trop frustrant

Le cœur serré
Devrais-je continuer ?
Ô larmes de sang !
En ais-je trop versé ?
Ainsi je ne peut continuer…

kɔmɑ̃ ʒmə sɑ̃s ?
vidə… tʁε vidə
ʒε mal, tεllmɑ̃ mal
la sufʁɑ̃sə εt- εllə lɛ̃pidə ?
dɑ̃ sə mɔ̃də si sal

ʒεməʁε savwaʁ puʁkwa
ʒə ʁis mε dy ku ʒə laʁmwa
sε bjɛ̃ tʁistə də nə pa kɔnεtʁə la ʁεzɔ̃
də sεtə pεnə ki mə kɔ̃symə

mɔ̃ kœʁ sə mytilə
mɔ̃n- amə kʁi o sɥisidə !
ʒə sɔʁ lə dʁapo blɑ̃
a sə mɔ̃də tʁo fʁystʁɑ̃

lə kœʁ seʁe
dəvʁε ʒə kɔ̃tinɥe ?
o laʁmə- də sɑ̃ !
ɑ̃n- εs ʒə tʁo vεʁse ?
ɛ̃si ʒə nə pø kɔ̃tinɥe…