Poeme : Vendredi Treize

Le vendredi treize
Une journée presque ordinaire
Une journée de mauvaise nouvelle
Que des faits imparfaits
Une journée irréelle
Prise de tête insoupçonnée
Et désirs insatisfaits
Le monde tourne a l’envers
Plus rien n’est clair
Tout prend son inverse
La joie se change en peine
Et de l’est je me retrouve à l’ouest
Mon humeur devient funeste
Et mon cœur change de vitesse
Bref voila le grain de sel
De se vendredi treize

J’aimerai tant que minuit se presse
Pour que se conte de fée inversé s’arrête
Mon lendemain retrouvera,
Son droit chemin,
En gardant les impacts,
D’une journée inégalable

lə vɑ̃dʁədi tʁεzə
ynə ʒuʁne pʁεskə ɔʁdinεʁə
ynə ʒuʁne də movεzə nuvεllə
kə dε fεz- ɛ̃paʁfε
ynə ʒuʁne iʁeεllə
pʁizə də tεtə ɛ̃supsɔne
e deziʁz- ɛ̃satisfε
lə mɔ̃də tuʁnə a lɑ̃vεʁ
plys ʁjɛ̃ nε klεʁ
tu pʁɑ̃ sɔ̃n- ɛ̃vεʁsə
la ʒwa sə ʃɑ̃ʒə ɑ̃ pεnə
e də lεst ʒə mə ʁətʁuvə a luεst
mɔ̃n- ymœʁ dəvjɛ̃ fynεstə
e mɔ̃ kœʁ ʃɑ̃ʒə də vitεsə
bʁεf vwala lə ɡʁɛ̃ də sεl
də sə vɑ̃dʁədi tʁεzə

ʒεməʁε tɑ̃ kə minɥi sə pʁεsə
puʁ kə sə kɔ̃tə də fe ɛ̃vεʁse saʁεtə
mɔ̃ lɑ̃dəmɛ̃ ʁətʁuvəʁa,
sɔ̃ dʁwa ʃəmɛ̃,
ɑ̃ ɡaʁdɑ̃ lεz- ɛ̃pakt,
dynə ʒuʁne ineɡalablə