Poeme : Seul À La Mer

Eau de couleur principalement bleu
Soleil resplendissant avec les cieux
Dans le cœur se trouve un bonheur
D’être sur ce sable plein de douceur

Or est l’apparence de ce sable isoler
Petite fille fier d’être près de la mer
Mais en ce moment il fait si glacer
Que son corps se retrouve mouiller

Elle ce balade juste sur cette plage
Elle na pas encore tourner la page
De ces ennuis mais elle reste sage
Seul elle réfléchi à ces dur images

Ce mal est impossible a supporter
Cependant elle commence a joué
Même si cela est difficile pour elle
Comme elle veut partir vers le ciel

Désormais elle a décidé de se réjouir
De ce triste moment à la mer et jouir
De chaque instant pour que le plaisir
Lui revienne même sous cette pluie

o də kulœʁ pʁɛ̃sipaləmɑ̃ blø
sɔlεj ʁεsplɑ̃disɑ̃ avεk lε sjø
dɑ̃ lə kœʁ sə tʁuvə œ̃ bɔnœʁ
dεtʁə syʁ sə sablə plɛ̃ də dusœʁ

ɔʁ ε lapaʁɑ̃sə də sə sablə izɔle
pətitə fijə fje dεtʁə pʁε də la mεʁ
mεz- ɑ̃ sə mɔmɑ̃ il fε si ɡlase
kə sɔ̃ kɔʁ sə ʁətʁuvə muje

εllə sə baladə ʒystə syʁ sεtə plaʒə
εllə na pa ɑ̃kɔʁə tuʁne la paʒə
də sεz- ɑ̃nɥi mεz- εllə ʁεstə saʒə
səl εllə ʁefleʃi a sε dyʁ imaʒə

sə mal εt- ɛ̃pɔsiblə a sypɔʁte
səpɑ̃dɑ̃ εllə kɔmɑ̃sə a ʒue
mεmə si səla ε difisilə puʁ εllə
kɔmə εllə vø paʁtiʁ vεʁ lə sjεl

dezɔʁmεz- εllə a deside də sə ʁeʒuiʁ
də sə tʁistə mɔmɑ̃ a la mεʁ e ʒuiʁ
də ʃakə ɛ̃stɑ̃ puʁ kə lə plεziʁ
lɥi ʁəvjεnə mεmə su sεtə plɥi