Poeme : Des Coupures Sur Mes Bras…

Dit-moi…
Qu’es-je fais
Pour mériter ces coupures…
Celles que je me suis faites
Grace a la lame du couteau
Celui de la mort
Celui de qui je détien les genes…

Un couteau, un exacteau
Tout ce que je peux utiliser
Pour me blesser
Me rendra heureuse
La seule chose que je veux
C’est de tout quiter
Grace aux coupures
Aux coupures de mes bras

Ej m’ennuie
Je veux partir
Je suis seule
Dans ma vie et dans mon cœur
N’ayant qu’une vrai amie
Une qui me comprenne
Une qui a vécu la meme chose…

Les memes volontés
Celle de quitter
Est la principale
Mais j’aime trop un personne
Pour etre capable de quitter
Une fois qu’elle mourera
Je quitterai avec elle
Et le tout
Grace aux coupures de mes bras

di mwa…
kε ʒə fε
puʁ meʁite sε kupyʁə…
sεllə kə ʒə mə sɥi fεtə
ɡʁasə a la lamə dy kuto
səlɥi də la mɔʁ
səlɥi də ki ʒə detjɛ̃ lε ʒənə…

œ̃ kuto, œ̃n- εɡzakto
tu sə kə ʒə pøz- ytilize
puʁ mə blese
mə ʁɑ̃dʁa œʁøzə
la sələ ʃozə kə ʒə vø
sε də tu kite
ɡʁasə o kupyʁə
o kupyʁə də mε bʁa

εʒ mɑ̃nɥi
ʒə vø paʁtiʁ
ʒə sɥi sələ
dɑ̃ ma vi e dɑ̃ mɔ̃ kœʁ
nεjɑ̃ kynə vʁε ami
ynə ki mə kɔ̃pʁεnə
ynə ki a veky la məmə ʃozə…

lε məmə vɔlɔ̃te
sεllə də kite
ε la pʁɛ̃sipalə
mε ʒεmə tʁo œ̃ pεʁsɔnə
puʁ εtʁə kapablə də kite
ynə fwa kεllə muʁəʁa
ʒə kitəʁε avεk εllə
e lə tu
ɡʁasə o kupyʁə də mε bʁa