Poeme : La Petite Fille Pas Toute A Fais Mure…

La fille pas toute a fais mure

Toute jeune elle etais dans son lit. toute petite pas murs.
Elle entends le vacarme que menes sa mere.
Qui lanse des coupes de vitre sur les murs.
Que dieux ces pour quelle raison sa vie n’es que misere.

La jeune fille enfin mure realise se quelle vie enfin.
Que sa vie n’es pas si normal que sa et quelle veu en arriver a la fin.
Elle est tannee de surveiller sa mere de peur quelle face une betise fatal.
La jeune fille crain qun jours se quelle fera sera infernal.

Sa tente amen loin de la maison la fille en larmes.
Elle pleure pour la raison que sa mere ses couper a laide d’une lame.
La fillette crie ARRETE MAMAN ! ! ! je veu pas que tu meur.
Et sa mere lui dit je merite que sa car je fais pleurer ma fleur.

La mere ses fais enlever sa fleurs de vie pour se resesir.
Cela a prit une annee avant de se retrouver ensemble normalement.
La fille mure a eu se quelle souhaitais retrouver sa mere plienne de plaisir.
Sa mere est redevenu normal ces tout ce qui compt pour l’instent.

Pinky…

la fijə pa tutə a fε myʁə

tutə ʒənə εllə ətε dɑ̃ sɔ̃ li. tutə pətitə pa myʁ.
εllə ɑ̃tɑ̃ lə vakaʁmə kə mənə sa məʁə.
ki lɑ̃sə dε kupə də vitʁə syʁ lε myʁ.
kə djø sε puʁ kεllə ʁεzɔ̃ sa vi nε kə mizəʁə.

la ʒənə fijə ɑ̃fɛ̃ myʁə ʁəalizə sə kεllə vi ɑ̃fɛ̃.
kə sa vi nε pa si nɔʁmal kə sa e kεllə vø ɑ̃n- aʁive a la fɛ̃.
εllə ε tani də syʁvεje sa məʁə də pœʁ kεllə fasə ynə bətizə fatal.
la ʒənə fijə kʁɛ̃ kn ʒuʁ sə kεllə fəʁa səʁa ɛ̃fεʁnal.

sa tɑ̃tə amεn lwɛ̃ də la mεzɔ̃ la fijə ɑ̃ laʁmə.
εllə plœʁə puʁ la ʁεzɔ̃ kə sa məʁə sε kupe a lεdə dynə lamə.
la fijεtə kʁi aʁətə mamɑ̃ ! ! ! ʒə vø pa kə ty mœʁ.
e sa məʁə lɥi di ʒə məʁitə kə sa kaʁ ʒə fε pləʁe ma flœʁ.

la məʁə sε fεz- ɑ̃ləve sa flœʁ də vi puʁ sə ʁəsəziʁ.
səla a pʁi ynə ani avɑ̃ də sə ʁətʁuve ɑ̃sɑ̃blə nɔʁmaləmɑ̃.
la fijə myʁə a y sə kεllə suεtε ʁətʁuve sa məʁə pljεnə də plεziʁ.
sa məʁə ε ʁədəvəny nɔʁmal sε tu sə ki kɔ̃t puʁ lɛ̃ste.

pɛ̃ki…