Poeme : Censure

Le monde se targue de sa liberté d’expression
Mais l’éther admoneste de son ton véhément
Dès que la polémique engendre des tensions
Annihilant la loi, la censure fait répression

Le monde se targue d’une démocratie et de respect
Mais dès que l’on traite d’un sujet qui déplait
On se contente de baisser les yeux, de faire semblant
Et d’effacer les mots qui semblent dérangeant

Le monde se targue de tolérance et de droits
Or tu condamnes nos mots selon ton choix
Et devant les désaccord on parait désinvolte
Quand on montre notre courroux et que les mots virevoltes

lə mɔ̃də sə taʁɡ də sa libεʁte dεkspʁesjɔ̃
mε letœʁ admɔnεstə də sɔ̃ tɔ̃ veemɑ̃
dε kə la pɔlemikə ɑ̃ʒɑ̃dʁə dε tɑ̃sjɔ̃
aniilɑ̃ la lwa, la sɑ̃syʁə fε ʁepʁesjɔ̃

lə mɔ̃də sə taʁɡ dynə demɔkʁasi e də ʁεspε
mε dε kə lɔ̃ tʁεtə dœ̃ syʒε ki deplε
ɔ̃ sə kɔ̃tɑ̃tə də bεse lεz- iø, də fεʁə sɑ̃blɑ̃
e defase lε mo ki sɑ̃ble deʁɑ̃ʒɑ̃

lə mɔ̃də sə taʁɡ də tɔleʁɑ̃sə e də dʁwa
ɔʁ ty kɔ̃damnə no mo səlɔ̃ tɔ̃ ʃwa
e dəvɑ̃ lε dezakɔʁ ɔ̃ paʁε dezɛ̃vɔltə
kɑ̃t- ɔ̃ mɔ̃tʁə nɔtʁə kuʁʁuz- e kə lε mo viʁəvɔltə