Poeme : Le Loup

Ce loup aux yeux de glace
Créature lunaire
Me regarde de face
Sans avoir peur de ma blanche chair
Son regard met à nus mon ame
Pleine de désespoir elle clame
Sa douleur, la paix elle réclame
Ce loup compagnon de la nuit
Qui jamais ne me fuit
Sera pour l’éternité dans ma vie
Moi etre unique, etre maléfique
Cette vie n’est plus la mienne
Mais la sienne
Ma chevelure blanche, vole au vent
Sur ma hanche, coule du sang
Ce loup m’ai aidé à quitter cette vie
Qui ne m’a jamais été permis
De vivre ici

Flora vincent

sə lu oz- iø də ɡlasə
kʁeatyʁə lynεʁə
mə ʁəɡaʁdə də fasə
sɑ̃z- avwaʁ pœʁ də ma blɑ̃ʃə ʃεʁ
sɔ̃ ʁəɡaʁ mεt a nys mɔ̃n- amə
plεnə də dezεspwaʁ εllə klamə
sa dulœʁ, la pε εllə ʁeklamə
sə lu kɔ̃paɲɔ̃ də la nɥi
ki ʒamε nə mə fɥi
səʁa puʁ letεʁnite dɑ̃ ma vi
mwa εtʁə ynikə, εtʁə malefikə
sεtə vi nε plys la mjεnə
mε la sjεnə
ma ʃəvəlyʁə blɑ̃ʃə, vɔlə o vɑ̃
syʁ ma-ɑ̃ʃə, kulə dy sɑ̃
sə lu mε εde a kite sεtə vi
ki nə ma ʒamεz- ete pεʁmi
də vivʁə isi

flɔʁa vɛ̃sɑ̃