Poeme : Mon Doute C’est Toi

J’ère sur la Terre
Telle une âme en peine
Je médite tel un sage
Suivre le rivage ?
Celui de ma liberté
D’une dure réalité
L’oubli de notre histoire
Ta disparition de ma mémoire.
Mais comment t’oublier ?
J’ai du mal à quitter
Le sentier de la peine
J’ai peur que mon amour devienne haine
Regarde au fond de moi
Et tu comprendras
Le pourquoi de cet aurevoir
Oh toi que j’aime !
Oh toi que j’oublierai !
Tu me fais errer
Telle une âme en peine.

ʒεʁə syʁ la teʁə
tεllə ynə amə ɑ̃ pεnə
ʒə meditə tεl œ̃ saʒə
sɥivʁə lə ʁivaʒə ?
səlɥi də ma libεʁte
dynə dyʁə ʁealite
lubli də nɔtʁə istwaʁə
ta dispaʁisjɔ̃ də ma memwaʁə.
mε kɔmɑ̃ tublje ?
ʒε dy mal a kite
lə sɑ̃tje də la pεnə
ʒε pœʁ kə mɔ̃n- amuʁ dəvjεnə-εnə
ʁəɡaʁdə o fɔ̃ də mwa
e ty kɔ̃pʁɑ̃dʁa
lə puʁkwa də sεt oʁəvwaʁ
ɔ twa kə ʒεmə !
ɔ twa kə ʒubljəʁε !
ty mə fεz- eʁe
tεllə ynə amə ɑ̃ pεnə.