Poeme : Femme

Malgré mon âge, il m’est pas impossible de leurs faire hommage
M’a dit un sage !
Pour faire ressortir leurs images
Car sur cette terre, elles sont plus que des mages.

A l’aurore toujours debout
Non pas par manque d’insomnie
Mais parcequ’ elles doivent joindre les deux bouts

Amazone de nature
Elle possède une belle allure
Car elle se doit de préparer son futur

Elle a le don de donner vie
Offrir ce qu’elle a de plus beau au monde
Malgré cette douleur profonde
Pour laquelle elle lute survie

malɡʁe mɔ̃n- aʒə, il mε pa ɛ̃pɔsiblə də lœʁ fεʁə ɔmaʒə
ma di œ̃ saʒə !
puʁ fεʁə ʁəsɔʁtiʁ lœʁz- imaʒə
kaʁ syʁ sεtə teʁə, εllə sɔ̃ plys kə dε maʒə.

a loʁɔʁə tuʒuʁ dəbu
nɔ̃ pa paʁ mɑ̃kə dɛ̃sɔmni
mε paʁsəkεllə dwave ʒwɛ̃dʁə lε dø bu

amazonə də natyʁə
εllə pɔsεdə ynə bεllə alyʁə
kaʁ εllə sə dwa də pʁepaʁe sɔ̃ fytyʁ

εllə a lə dɔ̃ də dɔne vi
ɔfʁiʁ sə kεllə a də plys bo o mɔ̃də
malɡʁe sεtə dulœʁ pʁɔfɔ̃də
puʁ lakεllə εllə lytə syʁvi