Poeme : Ma Souffrance

J’ecrit avec mon sang,
Pour me soulager seulement
Cette envie de me faire du mal
Pour prouver qu’on n’est pas normal
Cette douleur je ne la sent plus
L’habitude à pris le dessus
C’est la haine, le desespoir
Qui pousse a ce mutiler tard le soir
Une envie de montrer sa souffrance
En se cachant sous des manches
Je pleure mon sang
Seule, en m’isolant
La peine en silence
Un manque de confiance ?
Je me libere
Pour me taire
Cette plaie ne se referme plus
La force du vecu.
Je regarde avec mon sang
Un cri de desespoir
Que personne n’entend
Le seul moment ou l’on se sent bien
Seul et unique, sur mon chemin
Je veux me couper
J’usqu’a mourir
Pour ne plus souffrir.

ʒεkʁi avεk mɔ̃ sɑ̃,
puʁ mə sulaʒe sələmɑ̃
sεtə ɑ̃vi də mə fεʁə dy mal
puʁ pʁuve kɔ̃ nε pa nɔʁmal
sεtə dulœʁ ʒə nə la sɑ̃ plys
labitydə a pʁi lə dəsy
sε la-εnə, lə dəzεspwaʁ
ki pusə a sə mytile taʁ lə swaʁ
ynə ɑ̃vi də mɔ̃tʁe sa sufʁɑ̃sə
ɑ̃ sə kaʃɑ̃ su dε mɑ̃ʃə
ʒə plœʁə mɔ̃ sɑ̃
sələ, ɑ̃ mizɔlɑ̃
la pεnə ɑ̃ silɑ̃sə
œ̃ mɑ̃kə də kɔ̃fjɑ̃sə ?
ʒə mə libəʁə
puʁ mə tεʁə
sεtə plε nə sə ʁəfεʁmə plys
la fɔʁsə dy vəky.
ʒə ʁəɡaʁdə avεk mɔ̃ sɑ̃
œ̃ kʁi də dəzεspwaʁ
kə pεʁsɔnə nɑ̃tɑ̃
lə səl mɔmɑ̃ u lɔ̃ sə sɑ̃ bjɛ̃
səl e ynikə, syʁ mɔ̃ ʃəmɛ̃
ʒə vø mə kupe
ʒyska muʁiʁ
puʁ nə plys sufʁiʁ.