Poeme : Karine

Je pense donc je vis. Moi je pense mais j’here face a l’avenir, je suis spectatrice d’une vie qui est la mienne. Malgré mon apparence, je vais plus que mal, je sais plus mais de toutes facons j’ai jamais su, sache que je ski sur une piste noir de blanche en traversant des montagnes de glace, et ya que dans cet etat que je me souviens de toi, de ton visage. Je sais que tu n’es plus la et que ca ne te fera pas revenir mais j’aicomme un presage que je vais te revoir, dans un autre monde surement. .
Si tu savais tout le mal et la haine que je porte tout au fond de mon cœur, tout au long de mes veines… J’ai plus rien sauf mes pleurs, tu me manque Karine.

ʒə pɑ̃sə dɔ̃k ʒə vis. mwa ʒə pɑ̃sə mε ʒəʁə fasə a lavəniʁ, ʒə sɥi spεktatʁisə dynə vi ki ε la mjεnə. malɡʁe mɔ̃n- apaʁɑ̃sə, ʒə vε plys kə mal, ʒə sε plys mε də tutə fakɔ̃ ʒε ʒamε sy, saʃə kə ʒə ski syʁ ynə pistə nwaʁ də blɑ̃ʃə ɑ̃ tʁavεʁsɑ̃ dε mɔ̃taɲə də ɡlasə, e ia kə dɑ̃ sεt əta kə ʒə mə suvjɛ̃ də twa, də tɔ̃ vizaʒə. ʒə sε kə ty nε plys la e kə ka nə tə fəʁa pa ʁəvəniʁ mε ʒεkɔmə œ̃ pʁəzaʒə kə ʒə vε tə ʁəvwaʁ, dɑ̃z- œ̃n- otʁə mɔ̃də syʁəmɑ̃.
si ty savε tu lə mal e la-εnə kə ʒə pɔʁtə tut- o fɔ̃ də mɔ̃ kœʁ, tut- o lɔ̃ də mε vεnə… ʒε plys ʁjɛ̃ sof mε plœʁ, ty mə mɑ̃kə kaʁinə.