Poeme : Une Nuit

Une si belle nuit a tes cotes,
Une infinite dans l’eternite,
Le douloureux vide de ton absence,
La joie renouvelee de ta presence.

De si beaux reves m’appellent ce soir,
Tes paroles me redonnent l’espoir,
Dans ce monde noye de solitude
Que tu transformes en douce quietude.

Taries sont les larmes de l’amertume,
Conquise par la magie de ta plume,
Ton etoile de la nuit de sourit,
Brillant sur le chemin de l’infini.

ynə si bεllə nɥi a tε kɔtə,
ynə ɛ̃finitə dɑ̃ lətεʁnitə,
lə duluʁø vidə də tɔ̃n- absɑ̃sə,
la ʒwa ʁənuvəli də ta pʁəzɑ̃sə.

də si bo ʁəvə mapεlle sə swaʁ,
tε paʁɔlə mə ʁədɔne lεspwaʁ,
dɑ̃ sə mɔ̃də nwaj də sɔlitydə
kə ty tʁɑ̃sfɔʁməz- ɑ̃ dusə kjətydə.

taʁi sɔ̃ lε laʁmə- də lamεʁtymə,
kɔ̃kizə paʁ la maʒi də ta plymə,
tɔ̃n- ətwalə də la nɥi də suʁi,
bʁijɑ̃ syʁ lə ʃəmɛ̃ də lɛ̃fini.