Poeme : Un Puits Sans Fond

Un puits
Au loin
Seul et lointain
C’est ma vie

En saprochant
En lancant,
Cailloux, pieces et galons
On decouvre que jamais cela n’arrive au fond

En tete a tete avec ma vie
Toute seule avec ce puits
Menacant, grimacant,
Angoissant

Je sombre
Je tombe
Qui me ratrapera
Qui m’aimera…

Qu elqu’un me pousse
Qu’elqu’un veut ma mort
De mon ame, de mon corps
Il le veulent tous…

Je suis joyeuse
Je suis heureuse
Jai plein d’humour
Mais qui verra que tous sa n’est qu’artifice, que mon ame crie famine a lamour

Ma vie est noire
Mon ame reflete le soir
Les etoiles sont des couteaux
Le soleil n’est meme plus beau. . il magresse la peau

Je sombre
Je tombe
Ki me ratrapera
Ki m’aimera…

Les elements me fon fo bon
Ma vie quitte le diapason
Je ne suis qune souillon
Jattend le lumiere de ce puits sans fond…

œ̃ pɥi
o lwɛ̃
səl e lwɛ̃tɛ̃
sε ma vi

ɑ̃ sapʁoʃɑ̃
ɑ̃ lɑ̃kɑ̃,
kaju, pjəsəz- e ɡalɔ̃
ɔ̃ dəkuvʁə kə ʒamε səla naʁivə o fɔ̃

ɑ̃ tətə a tətə avεk ma vi
tutə sələ avεk sə pɥi
mənakɑ̃, ɡʁimakɑ̃,
ɑ̃ɡwasɑ̃

ʒə sɔ̃bʁə
ʒə tɔ̃bə
ki mə ʁatʁapəʁa
ki mεməʁa…

k εlkœ̃ mə pusə
kεlkœ̃ vø ma mɔʁ
də mɔ̃n- amə, də mɔ̃ kɔʁ
il lə vəle tus…

ʒə sɥi ʒwajøzə
ʒə sɥiz- œʁøzə
ʒε plɛ̃ dymuʁ
mε ki veʁa kə tus sa nε kaʁtifisə, kə mɔ̃n- amə kʁi faminə a lamuʁ

ma vi ε nwaʁə
mɔ̃n- amə ʁəflətə lə swaʁ
lεz- ətwalə sɔ̃ dε kuto
lə sɔlεj nε məmə plys bo. il maɡʁεsə la po

ʒə sɔ̃bʁə
ʒə tɔ̃bə
ki mə ʁatʁapəʁa
ki mεməʁa…

lεz- ələmɑ̃ mə fɔ̃ fo bɔ̃
ma vi kitə lə djapazɔ̃
ʒə nə sɥi knə sujɔ̃
ʒatɑ̃ lə lymjəʁə də sə pɥi sɑ̃ fɔ̃…