Poeme : Nuit

Ce soir, la nuit est calme
Je me souviens de toi
Tu as réussi à me mettre en émoi
Erre et vagabonde mon âme
Que le vent t’apporte mes pensées
Que pars delà les cieux, ce souffle d’été
Veille sur ton sommeil
Qu’il reste ta caverne aux mille merveilles
Que la caresse du vent sur mon corps
Me rappelle que je suis en vie, sans effort
Tu me fais vibrer, espérer
Que les rêves peuvent exister
Face à cette quietude d’été
Mon corps, ma tête subissent une tempête
Tu es devenue la muse d’un poète
Sans assez de talent pour te sublimer.

sə swaʁ, la nɥi ε kalmə
ʒə mə suvjɛ̃ də twa
ty a ʁeysi a mə mεtʁə ɑ̃n- emwa
eʁə e vaɡabɔ̃də mɔ̃n- amə
kə lə vɑ̃ tapɔʁtə mε pɑ̃se
kə paʁ dəla lε sjø, sə suflə dete
vεjə syʁ tɔ̃ sɔmεj
kil ʁεstə ta kavεʁnə o milə mεʁvεjə
kə la kaʁεsə dy vɑ̃ syʁ mɔ̃ kɔʁ
mə ʁapεllə kə ʒə sɥiz- ɑ̃ vi, sɑ̃z- efɔʁ
ty mə fε vibʁe, εspeʁe
kə lε ʁεvə pəve εɡziste
fasə a sεtə kjətydə dete
mɔ̃ kɔʁ, ma tεtə sybise ynə tɑ̃pεtə
ty ε dəvənɥ la myzə dœ̃ pɔεtə
sɑ̃z- ase də talɑ̃ puʁ tə syblime.