Poeme : La Mort Ma Pri

G t sous le pomier quand elle est ariver,
Elle ma proposer de me tuer,
G u peur et g reconcer.
Dans un combat sanglant je me sui lancer,
A la poursuite de ma vie, je me sui acrocher.
Qd ma derniere heure est ariver,
Jusqua mon dernier soufle, jen ai profiter.
Et la d1 seul cou, je me suis vu tomber,
Sur le chemin de la paix, je v vou kiter,
Ne cracher pa sur mon ame, je nlai pa mériter.
La derniere heure d1 louseur, ct mon dernier soir
Dans kelke secondes, je v vou dire o revoir.
Et voilà, mon histoir ce resume a sa, se voir mourrir,
Pour juste avoir volé un plat.
On se detruit chacun un peu chaque jour
Si o fon on a pa un peu damour.
Et oui, c la vie,
Alor reflechi,
Si come moi pour ta survi,
Tu doi cometre kelke delit
Et apre kiter ta vie
Pour avoir volé une asiette de spagetti.
Je ne pe plu r1 dire, meme plu respirer elle v1 de se
Consumer, ma flamme du bonheur,
JE MEURT…

Galou

ʒe te su lə pɔmje kɑ̃t- εllə εt- aʁive,
εllə ma pʁɔpoze də mə tɥe,
ʒe y pœʁ e ʒe ʁəkɔ̃se.
dɑ̃z- œ̃ kɔ̃ba sɑ̃ɡlɑ̃ ʒə mə sɥi lɑ̃se,
a la puʁsɥitə də ma vi, ʒə mə sɥi akʁoʃe.
ky de ma dεʁnjəʁə œʁ εt- aʁive,
ʒyska mɔ̃ dεʁnje suflə, ʒεn ε pʁɔfite.
e la de œ̃ səl ku, ʒə mə sɥi vy tɔ̃be,
syʁ lə ʃəmɛ̃ də la pε, ʒə ve vu kite,
nə kʁaʃe pa syʁ mɔ̃n- amə, ʒə nlε pa meʁite.
la dεʁnjəʁə œʁ de œ̃ luzœʁ, se te mɔ̃ dεʁnje swaʁ
dɑ̃ kεlkə səɡɔ̃də, ʒə ve vu diʁə o ʁəvwaʁ.
e vwala, mɔ̃n- istwaʁ sə ʁəsymə a sa, sə vwaʁ muʁʁiʁ,
puʁ ʒystə avwaʁ vɔle œ̃ pla.
ɔ̃ sə dətʁɥi ʃakœ̃ œ̃ pø ʃakə ʒuʁ
si o fɔ̃ ɔ̃n- a pa œ̃ pø damuʁ.
e ui, se la vi,
alɔʁ ʁəflεʃi,
si kɔmə mwa puʁ ta syʁvi,
ty dwa kɔmεtʁə kεlkə dəli
e apʁə kite ta vi
puʁ avwaʁ vɔle ynə azjεtə də spaʒεti.
ʒə nə pə ply εʁ œ̃ diʁə, məmə ply ʁεspiʁe εllə ve œ̃ də sə
kɔ̃syme, ma flamə dy bɔnœʁ,
ʒə məʁ…

ɡalu