Poeme : Le Temps Et L’horloge

Le temps en un quart de seconde
Ouvre la vision d’un nouveau monde
Suite à la genèse de la vie
Pousse à se battre tel un Gandhi

Le temps des réponses sur le gong
Expie même les nauséabondes
Une feuille de rame imprime le cri
La semonce du brame d’un récit

Le temps jauge questions plutôt blondes
De l’esprit à promesse de tombe
Pas un blâme de maxime exquis
Compris d’une femme, ce mâle requis

Le temps de la vérité gronde
Face à l’édifice d’une rotonde
Nous blesse sur un égocentrisme
Obséquieux du prosélytisme

Le temps de rentrer dans la ronde
Malgré une aversion profonde
Messieurs condamnent par rhétorique
A plusieurs un drame pacifique

Ces écrits motivés en trombe
A l’aide de caractères en nombres
Voués aux charmes d’une pensée mystique
Dame qui annexe quelques répliques !

lə tɑ̃z- ɑ̃n- œ̃ kaʁ də səɡɔ̃də
uvʁə la vizjɔ̃ dœ̃ nuvo mɔ̃də
sɥitə a la ʒənεzə də la vi
pusə a sə batʁə tεl œ̃ ɡɑ̃di

lə tɑ̃ dε ʁepɔ̃sə syʁ lə ɡɔ̃ɡ
εkspi mεmə lε nozeabɔ̃də
ynə fœjə də ʁamə ɛ̃pʁimə lə kʁi
la səmɔ̃sə dy bʁamə dœ̃ ʁesi

lə tɑ̃ ʒoʒə kεstjɔ̃ plyto blɔ̃də
də lεspʁi a pʁɔmεsə də tɔ̃bə
pa œ̃ blamə də maksimə εkski
kɔ̃pʁi dynə famə, sə malə ʁəki

lə tɑ̃ də la veʁite ɡʁɔ̃də
fasə a ledifisə dynə ʁɔtɔ̃də
nu blεsə syʁ œ̃n- eɡɔsɑ̃tʁismə
ɔpsekjø dy pʁozelitismə

lə tɑ̃ də ʁɑ̃tʁe dɑ̃ la ʁɔ̃də
malɡʁe ynə avεʁsjɔ̃ pʁɔfɔ̃də
mesjœʁ kɔ̃damne paʁ ʁetɔʁikə
a plyzjœʁz- œ̃ dʁamə pasifikə

sεz- ekʁi mɔtivez- ɑ̃ tʁɔ̃bə
a lεdə də kaʁaktεʁəz- ɑ̃ nɔ̃bʁə
vuez- o ʃaʁmə- dynə pɑ̃se mistikə
damə ki anεksə kεlk ʁeplik !