Poeme : Libellule,

En quittant son chemin, une libellule a perdu son chemin.
Joignant mon chemin, la libellule a pris mon chemin.
Libellule qui m’interpelle me demande si je n’ai pas vu son chemin.
À mon tour, je demande à la libellule, où as-tu laissé ton chemin.

En quittant son chemin, une libellule a perdu son chemin.
Au croisement de ton chemin dit la libellule, j’ai perdu mon chemin ?
Je propose à la libellule de refaire le chemin.
C’est ainsi que libellule et moi-même rebroussons chemin.

En quittant son chemin, une libellule a perdu son chemin.
Sur le chemin du retour, libellule me donne des ailes.
À vol de libellule, nous arrivions au croisement de nos chemins.
Te voilà sur ton chemin, belle libellule.

En quittant son chemin, une libellule a perdu son chemin.
Fais un bout de chemin avec moi, me propose la libellule.
J’accepte l’invitation à faire un bout de chemin avec toi, belle libellule.
D’un air tout joyeux d’avoir retrouvé son chemin, libellule, danse tout en rond.

En quittant son chemin, une libellule a perdu son chemin.
Tous deux, libellule et moi-même, continuons chemin.
Libellule prend ses airs et moi sans mot dire je rampe le chemin, sans apercevoir le moindre bout de chemin.
Sans rien n’oser dire, libellule n’est pas sûre de son chemin.

En quittant son chemin, une libellule a perdu son chemin.
Quand le soir tombe, libellule tout heureuse perçoit enfin le bout du chemin.
Regarde tout au fond, s’écrie libellule, le bout du chemin.
Libellule me montre dans le fond un château entouré d’eaux.

En quittant son chemin, une libellule a perdu son chemin.
Maintenant, je dois te quitter libellule, retrouver mon chemin.
Pauvre innocente libellule, elle prit de grands risques voulant me remercier d’un doux baisé.
À l’instant que libellule m’embrassa, je sortit ma langue pour l’avaler, quand !

En quittant son chemin, une libellule a perdu son chemin.
Quand, libellule me libérait de mon sort de crapaud.
Je repris mon apparence de beau Prince que je fus, tout ça grâce à une simple libellule.
Quand à libellule, depuis devenue demoiselle.

OVERIJSE, le dimanche 16 août 2009.

Thierry MAFFEI.

ɑ̃ kitɑ̃ sɔ̃ ʃəmɛ̃, ynə libεllylə a pεʁdy sɔ̃ ʃəmɛ̃.
ʒwaɲɑ̃ mɔ̃ ʃəmɛ̃, la libεllylə a pʁi mɔ̃ ʃəmɛ̃.
libεllylə ki mɛ̃tεʁpεllə mə dəmɑ̃də si ʒə nε pa vy sɔ̃ ʃəmɛ̃.
a mɔ̃ tuʁ, ʒə dəmɑ̃də a la libεllylə, u a ty lεse tɔ̃ ʃəmɛ̃.

ɑ̃ kitɑ̃ sɔ̃ ʃəmɛ̃, ynə libεllylə a pεʁdy sɔ̃ ʃəmɛ̃.
o kʁwazəmɑ̃ də tɔ̃ ʃəmɛ̃ di la libεllylə, ʒε pεʁdy mɔ̃ ʃəmɛ̃ ?
ʒə pʁɔpozə a la libεllylə də ʁəfεʁə lə ʃəmɛ̃.
sεt- ɛ̃si kə libεllylə e mwa mεmə ʁəbʁusɔ̃ ʃəmɛ̃.

ɑ̃ kitɑ̃ sɔ̃ ʃəmɛ̃, ynə libεllylə a pεʁdy sɔ̃ ʃəmɛ̃.
syʁ lə ʃəmɛ̃ dy ʁətuʁ, libεllylə mə dɔnə dεz- εlə.
a vɔl də libεllylə, nuz- aʁivjɔ̃z- o kʁwazəmɑ̃ də no ʃəmɛ̃.
tə vwala syʁ tɔ̃ ʃəmɛ̃, bεllə libεllylə.

ɑ̃ kitɑ̃ sɔ̃ ʃəmɛ̃, ynə libεllylə a pεʁdy sɔ̃ ʃəmɛ̃.
fεz- œ̃ bu də ʃəmɛ̃ avεk mwa, mə pʁɔpozə la libεllylə.
ʒaksεptə lɛ̃vitasjɔ̃ a fεʁə œ̃ bu də ʃəmɛ̃ avεk twa, bεllə libεllylə.
dœ̃n- εʁ tu ʒwajø davwaʁ ʁətʁuve sɔ̃ ʃəmɛ̃, libεllylə, dɑ̃sə tut- ɑ̃ ʁɔ̃.

ɑ̃ kitɑ̃ sɔ̃ ʃəmɛ̃, ynə libεllylə a pεʁdy sɔ̃ ʃəmɛ̃.
tus dø, libεllylə e mwa mεmə, kɔ̃tinyɔ̃ ʃəmɛ̃.
libεllylə pʁɑ̃ sεz- εʁz- e mwa sɑ̃ mo diʁə ʒə ʁɑ̃pə lə ʃəmɛ̃, sɑ̃z- apεʁsəvwaʁ lə mwɛ̃dʁə bu də ʃəmɛ̃.
sɑ̃ ʁjɛ̃ noze diʁə, libεllylə nε pa syʁə də sɔ̃ ʃəmɛ̃.

ɑ̃ kitɑ̃ sɔ̃ ʃəmɛ̃, ynə libεllylə a pεʁdy sɔ̃ ʃəmɛ̃.
kɑ̃ lə swaʁ tɔ̃bə, libεllylə tu œʁøzə pεʁswa ɑ̃fɛ̃ lə bu dy ʃəmɛ̃.
ʁəɡaʁdə tut- o fɔ̃, sekʁi libεllylə, lə bu dy ʃəmɛ̃.
libεllylə mə mɔ̃tʁə dɑ̃ lə fɔ̃t- œ̃ ʃato ɑ̃tuʁe do.

ɑ̃ kitɑ̃ sɔ̃ ʃəmɛ̃, ynə libεllylə a pεʁdy sɔ̃ ʃəmɛ̃.
mɛ̃tənɑ̃, ʒə dwa tə kite libεllylə, ʁətʁuve mɔ̃ ʃəmɛ̃.
povʁə inɔsɑ̃tə libεllylə, εllə pʁi də ɡʁɑ̃ ʁisk vulɑ̃ mə ʁəmεʁsje dœ̃ du bεze.
a lɛ̃stɑ̃ kə libεllylə mɑ̃bʁasa, ʒə sɔʁti ma lɑ̃ɡ puʁ lavale, kɑ̃ !

ɑ̃ kitɑ̃ sɔ̃ ʃəmɛ̃, ynə libεllylə a pεʁdy sɔ̃ ʃəmɛ̃.
kɑ̃, libεllylə mə libeʁε də mɔ̃ sɔʁ də kʁapo.
ʒə ʁəpʁi mɔ̃n- apaʁɑ̃sə də bo pʁɛ̃sə kə ʒə fy, tu sa ɡʁasə a ynə sɛ̃plə libεllylə.
kɑ̃t- a libεllylə, dəpɥi dəvənɥ dəmwazεllə.

ɔvəʁiʒsə, lə dimɑ̃ʃə sεzə aut dø milə nəf.

tjeʁi mafε.