Poeme : Si Tu Pleurs

Si tu pleurs pour tes histoires d’amour
Pour un simple mot qui ton cœur a brise,
Tu ne pense pas a celui qui ce matin n’a pas vu le jour,
A celui dont la memoire est perdue pour l’eternite.

Cette larme est-elle pour les hommes de la terre ?
N’est-ce pas une larme jalouse ?
Larme candide d’un etre dans le noir
Qui ne s’eveille pas a l’appel des ames du soir

Ni a celles du matin.
Coule, coule, coule pour ce mot,
Que pense-tu aurait dit Rousseau ?
Il se serait tu, car l’Homme ne cherche pas les larmes dans le noir
Il ne cherche pas l’homme dans le desespoir
Car la larme ne fait pas toujours l’arme.

si ty plœʁ puʁ tεz- istwaʁə damuʁ
puʁ œ̃ sɛ̃plə mo ki tɔ̃ kœʁ a bʁizə,
ty nə pɑ̃sə pa a səlɥi ki sə matɛ̃ na pa vy lə ʒuʁ,
a səlɥi dɔ̃ la məmwaʁə ε pεʁdɥ puʁ lətεʁnitə.

sεtə laʁmə εt- εllə puʁ lεz- ɔmə də la teʁə ?
nε sə pa ynə laʁmə ʒaluzə ?
laʁmə kɑ̃didə dœ̃n- εtʁə dɑ̃ lə nwaʁ
ki nə səvεjə pa a lapεl dεz- amə dy swaʁ

ni a sεllə dy matɛ̃.
kulə, kulə, kulə puʁ sə mo,
kə pɑ̃sə ty oʁε di ʁuso ?
il sə səʁε ty, kaʁ lɔmə nə ʃεʁʃə pa lε laʁmə- dɑ̃ lə nwaʁ
il nə ʃεʁʃə pa lɔmə dɑ̃ lə dəzεspwaʁ
kaʁ la laʁmə nə fε pa tuʒuʁ laʁmə.