Poeme : Un Passe Difficile A Oublier

J’aimerais pouvoir crier,
Que cette vie je ne l’ai pas choisi
Qu’on me l’a donne,
Et que je m’en suis sorti.

Vous etes tous l’auteur du livre de votre vie,
Ce sont mes choix qui m’ont amene ici.
Chaque jours on remplit les pages de son histoire,
Et je m’approche de la lumiere, quittant le noir.

Je pleure et souhaite la delivrance,
Qu’on me retire de ces souffrances.
A mesure que les heures et les jours passent,
Dans me tete les souvenirs s’entassent.

Meme si je sais qu’il m’est inutile d’esperer tout oublier,
Je prie qu’on me libere un jour de cette fragilite.
Je suis prisonniere de mes souvenirs
Et jaimerais bientot en finir.

Je suis hantee par mon passe,
Torturee par mes pensees.
Et meme si j’en ai parle,
Ce n’est pas encore termine.

ʒεməʁε puvwaʁ kʁje,
kə sεtə vi ʒə nə lε pa ʃwazi
kɔ̃ mə la dɔnə,
e kə ʒə mɑ̃ sɥi sɔʁti.

vuz- ətə tus lotœʁ dy livʁə də vɔtʁə vi,
sə sɔ̃ mε ʃwa ki mɔ̃ amənə isi.
ʃakə ʒuʁz- ɔ̃ ʁɑ̃pli lε paʒə də sɔ̃n- istwaʁə,
e ʒə mapʁoʃə də la lymjəʁə, kitɑ̃ lə nwaʁ.

ʒə plœʁə e suεtə la dəlivʁɑ̃sə,
kɔ̃ mə ʁətiʁə də sε sufʁɑ̃sə.
a məzyʁə kə lεz- œʁz- e lε ʒuʁ pase,
dɑ̃ mə tətə lε suvəniʁ sɑ̃tase.

məmə si ʒə sε kil mεt- inytilə dεspəʁe tut- ublje,
ʒə pʁi kɔ̃ mə libəʁə œ̃ ʒuʁ də sεtə fʁaʒilitə.
ʒə sɥi pʁizɔnjəʁə də mε suvəniʁ
e ʒεməʁε bjɛ̃to ɑ̃ finiʁ.

ʒə sɥi-ɑ̃ti paʁ mɔ̃ pasə,
tɔʁtyʁi paʁ mε pɑ̃si.
e məmə si ʒɑ̃n- ε paʁlə,
sə nε pa ɑ̃kɔʁə tεʁminə.