Poeme : J`aurais Ete

J’aurais ete Victor Hugo
J’aurais su te trouver les mots
Et si j’avais ete Rimbaud
Mon verbe aurait ete plus beau
Si j’avais pu etre Baudelaire
Je t’aurais fait de plus beaux vers
Et j’aurais ete Du Bellay
Tu entendrais mes vers chanter

J’aurais ete Appolinaire
J’aurais une poesie legere
Qui s’envole et qui virevolte
Comme monsieur Cent-milles volts
J’aurais le genie de Voltaire
Et si je savais comment faire
Un peu comme le sait Renaud
Mes chants auraient ete moins faux

Je serais Jean-Jacques Rousseau
J’eviterais les mots de trop
Si j’avais ete La Bruyere
J’aurais trouve comment te plaire
Avec des mots bien plus choisis
Qu’aurait choisis la Boetie
J’eus ete le grand Bruxellois
J’aurais dit ’Ne me quitte pas’

Si j’avais ete La Fontaine
Mes mots couleraient par centaines
Brassens ne m’aurait fait de l’ombre
Mes mots couleraient en sunombre
Si j’avais ete Diderot
Je t’emmenerais en bateau
Dans mon monde, mon paradis
Avec Pascal, Primo Levi

Si j’avais ete Aristote
Mes paroles seraient moins sottes
O Lamartine ! O aide moi !
Donne moi les mots adequats
Et toi, Ronsard, de ton tombeau
Aide-moi a trouver les mots
Je fais de toi mon Erato*
De ma vie, tu es le berceau

Le merite d’etre moi-même
Permet ce genre de poeme
Cueillir les fleurs comme l’on peut
Cueillir les larmes de tes yeux
Et toute la litterature
Ne peut te dire je t’assure
Aussi bien que ce doux poeme
A quel point ma cherie, je t’aime

ʒoʁεz- ətə viktɔʁ yɡo
ʒoʁε sy tə tʁuve lε mo
e si ʒavεz- ətə ʁɛ̃bo
mɔ̃ vεʁbə oʁε ətə plys bo
si ʒavε py εtʁə bodəlεʁə
ʒə toʁε fε də plys bo vεʁ
e ʒoʁεz- ətə dy bεllε
ty ɑ̃tɑ̃dʁε mε vεʁ ʃɑ̃te

ʒoʁεz- ətə apɔlinεʁə
ʒoʁεz- ynə poəzi ləʒəʁə
ki sɑ̃vɔlə e ki viʁəvɔltə
kɔmə məsjø sɑ̃ milə vɔlt
ʒoʁε lə ʒəni də vɔltεʁə
e si ʒə savε kɔmɑ̃ fεʁə
œ̃ pø kɔmə lə sε ʁəno
mε ʃɑ̃z- oʁε ətə mwɛ̃ fo

ʒə səʁε ʒɑ̃ ʒak ʁuso
ʒəvitəʁε lε mo də tʁo
si ʒavεz- ətə la bʁyiəʁə
ʒoʁε tʁuvə kɔmɑ̃ tə plεʁə
avεk dε mo bjɛ̃ plys ʃwazi
koʁε ʃwazi la boəti
ʒy ətə lə ɡʁɑ̃ bʁyksεllwa
ʒoʁε ditnə mə kitə pas

si ʒavεz- ətə la fɔ̃tεnə
mε mo kuləʁε paʁ sɑ̃tεnə
bʁasɛ̃ nə moʁε fε də lɔ̃bʁə
mε mo kuləʁε ɑ̃ synɔ̃bʁə
si ʒavεz- ətə didəʁo
ʒə tamənəʁεz- ɑ̃ bato
dɑ̃ mɔ̃ mɔ̃də, mɔ̃ paʁadi
avεk paskal, pʁimo ləvi

si ʒavεz- ətə aʁistɔtə
mε paʁɔlə səʁε mwɛ̃ sɔtə
o lamaʁtinə ! o εdə mwa !
dɔnə mwa lε moz- adəka
e twa, ʁɔ̃saʁ, də tɔ̃ tɔ̃bo
εdə mwa a tʁuve lε mo
ʒə fε də twa mɔ̃n- əʁato asteʁiskə
də ma vi, ty ε lə bεʁso

lə məʁitə dεtʁə mwa mεmə
pεʁmε sə ʒɑ̃ʁə də poəmə
kœjiʁ lε flœʁ kɔmə lɔ̃ pø
kœjiʁ lε laʁmə- də tεz- iø
e tutə la litəʁatyʁə
nə pø tə diʁə ʒə tasyʁə
osi bjɛ̃ kə sə du poəmə
a kεl pwɛ̃ ma ʃəʁi, ʒə tεmə