Poeme : Chanson De La Tristesse

Une larme prête à apparaître,
Une larme qui vient de naître,
Une larme qui contient du chagrin,
Une larme qui n’aime plus rien,
Une larme qui veut uniquement couler,
Une larme qui coule sans se précipiter,
Une larme qui n’a aucun but,
Une larme qui n’en peut plus,
Une larme qui a fini de couler,
Une larme qui a tombé,
Une larme qui n’existe plus,
Une larme qui meurt sans être remarquer,
Une larme qui contenait du chagrin,
Une larme qui n’aimait plus rien,
C’est moi cette larme,
Moi qui aimerais disparaître dans mon petit univers,
Une univers de bonheur !

ynə laʁmə pʁεtə a apaʁεtʁə,
ynə laʁmə ki vjɛ̃ də nεtʁə,
ynə laʁmə ki kɔ̃tjɛ̃ dy ʃaɡʁɛ̃,
ynə laʁmə ki nεmə plys ʁjɛ̃,
ynə laʁmə ki vø ynikəmɑ̃ kule,
ynə laʁmə ki kulə sɑ̃ sə pʁesipite,
ynə laʁmə ki na okœ̃ byt,
ynə laʁmə ki nɑ̃ pø plys,
ynə laʁmə ki a fini də kule,
ynə laʁmə ki a tɔ̃be,
ynə laʁmə ki nεɡzistə plys,
ynə laʁmə ki məʁ sɑ̃z- εtʁə ʁəmaʁke,
ynə laʁmə ki kɔ̃tənε dy ʃaɡʁɛ̃,
ynə laʁmə ki nεmε plys ʁjɛ̃,
sε mwa sεtə laʁmə,
mwa ki εməʁε dispaʁεtʁə dɑ̃ mɔ̃ pəti ynive,
ynə ynive də bɔnœʁ !