Poeme : La Sorciere Dormant

C’etait une sorciere
Qui haissait les gens de la terre
Elle ne faisait que du mal
Surtout a la race des males
Un jour elle a decider
De leur laisser une chance de l’aimer
Elle s’etait endormie
Jusqu’a l’arrivee du prince de sa vie
Un doux regard de sa part
Et se produit une chose rare
Un coup de foudre en elle
Pire que le baiser donner a la belle
Grace a lui elle fut jolie
Pour lui elle aimait la vie
Pendnt un moment princesse
Meme a travers les tempetes son amour ne cesse
Helas le sort en a decider autrement
Cette jolie princesse n’a pas su finalement
Elle n’avais jamais connu ca auparavant
Elle est redevenue sorciere dormant
Elle aime toujours son prince son ange
Malgre les erreurs qui rendirent cet amour bien etrange
Mais meme avec une potion magique
Le sort d’une sorciere reste tragique
Cruella ne peut devenir cendrillon
Meme avec l plus sure des potions
Neanmoins petit prince merci de m’avoir permis d’aimer
Il est tres clairque si tu ne reviens sorciere je resterais ! ! ! !

sətε ynə sɔʁsjəʁə
ki-εsε lε ʒɑ̃ də la teʁə
εllə nə fəzε kə dy mal
syʁtu a la ʁasə dε malə
œ̃ ʒuʁ εllə a dəside
də lœʁ lεse ynə ʃɑ̃sə də lεme
εllə sətε ɑ̃dɔʁmi
ʒyska laʁivi dy pʁɛ̃sə də sa vi
œ̃ du ʁəɡaʁ də sa paʁ
e sə pʁɔdɥi ynə ʃozə ʁaʁə
œ̃ ku də fudʁə ɑ̃n- εllə
piʁə kə lə bεze dɔne a la bεllə
ɡʁasə a lɥi εllə fy ʒɔli
puʁ lɥi εllə εmε la vi
pɑ̃dn œ̃ mɔmɑ̃ pʁɛ̃sεsə
məmə a tʁavεʁ lε tɑ̃pətə sɔ̃n- amuʁ nə sεsə
əla lə sɔʁ ɑ̃n- a dəside otʁəmɑ̃
sεtə ʒɔli pʁɛ̃sεsə na pa sy finaləmɑ̃
εllə navε ʒamε kɔny ka opaʁavɑ̃
εllə ε ʁədəvənɥ sɔʁsjəʁə dɔʁmɑ̃
εllə εmə tuʒuʁ sɔ̃ pʁɛ̃sə sɔ̃n- ɑ̃ʒə
malɡʁə lεz- eʁœʁ ki ʁɑ̃diʁe sεt amuʁ bjɛ̃ εtʁɑ̃ʒə
mε məmə avεk ynə pɔsjɔ̃ maʒikə
lə sɔʁ dynə sɔʁsjəʁə ʁεstə tʁaʒikə
kʁyεlla nə pø dəvəniʁ sɑ̃dʁijɔ̃
məmə avεk εl plys syʁə dε pɔsjɔ̃
nəɑ̃mwɛ̃ pəti pʁɛ̃sə mεʁsi də mavwaʁ pεʁmi dεme
il ε tʁə- klεʁkə si ty nə ʁəvjɛ̃ sɔʁsjəʁə ʒə ʁεstəʁε ! ! !