Poeme : Menteuse

Je ment lorsque je vous dit ke je n’ai pas peur
Lorsque je vous dit qu’il ny a personne dans mon cœur
Je ment lorsque je vous dit ke je suis bien seule dans le noir
Que j’aime ce que je vois, lorsque je me regarde dans le mirroir
Jen ai assez de cette vie basée sur le mensonge
De tout ce mal qui me ronge
Je voudrais crier ce que je resent
Mais je suis bloker jai tellement mal en dedans
Je devrais faire couler le sang de mes veins
Pour arreter de faire augmenter ma peine
Je sais qu’un jour je vais éclater
Et à ce moment il sera trop tard rien ne pourra changer
Alors je vais faire l’effort
De vous parler de mes problemes d’avouer mes tort
Jen peu plus de mentir
Et de me faire souffrir
Jsuis desoler pour tou ce que jai pu causé
Tous ce ke jespere cest ke vos pourrez me pardonner et m’accepter

ʒə mɑ̃ lɔʁskə ʒə vu di kə ʒə nε pa pœʁ
lɔʁskə ʒə vu di kil ni a pεʁsɔnə dɑ̃ mɔ̃ kœʁ
ʒə mɑ̃ lɔʁskə ʒə vu di kə ʒə sɥi bjɛ̃ sələ dɑ̃ lə nwaʁ
kə ʒεmə sə kə ʒə vwa, lɔʁskə ʒə mə ʁəɡaʁdə dɑ̃ lə miʁwaʁ
ʒεn ε ase də sεtə vi baze syʁ lə mɑ̃sɔ̃ʒə
də tu sə mal ki mə ʁɔ̃ʒə
ʒə vudʁε kʁje sə kə ʒə ʁəse
mε ʒə sɥi blɔke ʒε tεllmɑ̃ mal ɑ̃ dədɑ̃
ʒə dəvʁε fεʁə kule lə sɑ̃ də mε vɛ̃
puʁ aʁəte də fεʁə oɡmɑ̃te ma pεnə
ʒə sε kœ̃ ʒuʁ ʒə vεz- eklate
e a sə mɔmɑ̃ il səʁa tʁo taʁ ʁjɛ̃ nə puʁʁa ʃɑ̃ʒe
alɔʁ ʒə vε fεʁə lefɔʁ
də vu paʁle də mε pʁɔbləmə davue mε tɔʁ
ʒεn pø plys də mɑ̃tiʁ
e də mə fεʁə sufʁiʁ
ʒsɥi dəzɔle puʁ tu sə kə ʒε py koze
tus sə kə ʒεspəʁə sεst kə vo puʁʁe mə paʁdɔne e maksεpte