Poeme : Je T’atten

J’ai demandé tu sais, le vent qui te pousse vers moi
Tu ne veus plus, tu n’en peus plus
Tu me semble là
Et je t’enfermerait comme on enferme des sentiments cachés

Et je t’attend, je t’attend… qu’au fil du temps je n’espere meme plus que tu m’attende là quelque part
La bas, que tu penses a moi, comme je reve de toi, que je ne sais plsu combien de temps ca dure

J’ai demandé au ciel k’il te tende l’echelle pour t’enfuire loin de moi, peut etre que comme ca, je ne penserai plus a toi, mais tout au fond de moi, j’ai demandé tout bas, que tu me reste la

ʒε dəmɑ̃de ty sε, lə vɑ̃ ki tə pusə vεʁ mwa
ty nə vøs plys, ty nɑ̃ pøs plys
ty mə sɑ̃blə la
e ʒə tɑ̃fεʁməʁε kɔmə ɔ̃n- ɑ̃fεʁmə dε sɑ̃timɑ̃ kaʃe

e ʒə tatɑ̃, ʒə tatɑ̃… ko fil dy tɑ̃ ʒə nεspəʁə məmə plys kə ty matɑ̃də la kεlkə paʁ
la ba, kə ty pɑ̃səz- a mwa, kɔmə ʒə ʁəvə də twa, kə ʒə nə sε plsy kɔ̃bjɛ̃ də tɑ̃ ka dyʁə

ʒε dəmɑ̃de o sjεl kil tə tɑ̃də lεʃεllə puʁ tɑ̃fɥiʁə lwɛ̃ də mwa, pø εtʁə kə kɔmə ka, ʒə nə pɑ̃səʁε plysz- a twa, mε tut- o fɔ̃ də mwa, ʒε dəmɑ̃de tu ba, kə ty mə ʁεstə la