Poeme : Depuis Que Tu N’es Plus Là

Depuis que tu n’es plus là…

Tu sais j’essay, tous les jours
De regarder la vie autour de moi
Mais rien ne semble remplacer cet amour
Que je ressens pour toi

Mais je sais qu’il faut que je t’efface
Quand je pense a toi…
Alors mon cœur, contre ma peau se fracasse
Tu me l’avais pourtant dit, en amour il n’y a pas de lois

Jamais personne je te jure
Ne t’a aimé comme je t’aime
Ce ne sont pas des phrases en l’air, c’est le cri de mon amour
Et je ne trouve pas les mots dans ce poeme

Je t’aime, je t’aime, je pourrais le dire toute ma vie
Sans risquer de fatiguer
Je le dirait toute la nuit
A quel point je souffre de ce qu’on appel ton deces

Je ne veus pas trouver les beaux mots
Je veus juste te dire
Que meme au fond de ton tombeau
Je t’aime a en mourir…

dəpɥi kə ty nε plys la…

ty sε ʒesε, tus lε ʒuʁ
də ʁəɡaʁde la vi otuʁ də mwa
mε ʁjɛ̃ nə sɑ̃blə ʁɑ̃plase sεt amuʁ
kə ʒə ʁəsɛ̃ puʁ twa

mε ʒə sε kil fo kə ʒə tefasə
kɑ̃ ʒə pɑ̃sə a twa…
alɔʁ mɔ̃ kœʁ, kɔ̃tʁə ma po sə fʁakasə
ty mə lavε puʁtɑ̃ di, ɑ̃n- amuʁ il ni a pa də lwa

ʒamε pεʁsɔnə ʒə tə ʒyʁə
nə ta εme kɔmə ʒə tεmə
sə nə sɔ̃ pa dε fʁazəz- ɑ̃ lεʁ, sε lə kʁi də mɔ̃n- amuʁ
e ʒə nə tʁuvə pa lε mo dɑ̃ sə poəmə

ʒə tεmə, ʒə tεmə, ʒə puʁʁε lə diʁə tutə ma vi
sɑ̃ ʁiske də fatiɡe
ʒə lə diʁε tutə la nɥi
a kεl pwɛ̃ ʒə sufʁə də sə kɔ̃n- apεl tɔ̃ dəsə

ʒə nə vøs pa tʁuve lε bo mo
ʒə vøs ʒystə tə diʁə
kə məmə o fɔ̃ də tɔ̃ tɔ̃bo
ʒə tεmə a ɑ̃ muʁiʁ…