Poeme : Mon Rêve

On m’as souvent raconter
Que les rêve il ne faut pas les rêver

Mais si on les vit
Apres nous n’aurons plus de vie

Nous n’aurons pus de rêve
Notre vie sera brève

Notre vie sera monotone
Et sa m’étonne

Nous avons tous se dont ont rêve
Mais donc on ne feras jamais de trève

Nous n’auront pu notre coin de conte de fée
Notre coin magique que tout le monde voudrais aimer

Certain rêve ne doit pas etre vécu
Sinon on en finit put

Certains rêve doit etre garder
Au fond de nous meme meme si on voudrait

Il faut les disimuler
Les laisser dans l’ombre bien cacher

Mais toutes les nuit les vivre
Que l’on se sente un peu libre

Donc ne gacher pas vo rêve important
Juste en les vivant

ɔ̃ ma suvɑ̃ ʁakɔ̃te
kə lε ʁεvə il nə fo pa lε ʁεve

mε si ɔ̃ lε vit
apʁə- nu noʁɔ̃ plys də vi

nu noʁɔ̃ py də ʁεvə
nɔtʁə vi səʁa bʁεvə

nɔtʁə vi səʁa monotɔnə
e sa metɔnə

nuz- avɔ̃ tus sə dɔ̃ ɔ̃ ʁεvə
mε dɔ̃k ɔ̃ nə fəʁa ʒamε də tʁεvə

nu noʁɔ̃ py nɔtʁə kwɛ̃ də kɔ̃tə də fe
nɔtʁə kwɛ̃ maʒikə kə tu lə mɔ̃də vudʁεz- εme

sεʁtɛ̃ ʁεvə nə dwa pa εtʁə veky
sinɔ̃ ɔ̃n- ɑ̃ fini pyt

sεʁtɛ̃ ʁεvə dwa εtʁə ɡaʁde
o fɔ̃ də nu məmə məmə si ɔ̃ vudʁε

il fo lε dizimyle
lε lεse dɑ̃ lɔ̃bʁə bjɛ̃ kaʃe

mε tutə lε nɥi lε vivʁə
kə lɔ̃ sə sɑ̃tə œ̃ pø libʁə

dɔ̃k nə ɡaʃe pa vo ʁεvə ɛ̃pɔʁtɑ̃
ʒystə ɑ̃ lε vivɑ̃