Poeme : Famille… Si On Peut L Apeller Comme Sa…

Aussi souder que fissurer
Elle ne peut etre demeler
Toujours prete a exploser
Personne n’arive a s’accorder

Le pere est annociateur de bonheur
La sœur toujour prete a etre d acord
Le frere offre son cœur
La mere porteuse de mort

Pourtant la seule chose
Qui ne devrai exister
Est a jamais close
Moi je n’ai jamai ete lié

Moi je n’ecrivai
Que des vers et des proses
Alor que cette assemblé
Est en total décompose

Celui ou celle qui lira ces rimes
Ne se reconetera peut etre pa
Pendant que moi je trime
Afin de faire marcher cette makina

osi sude kə fisyʁe
εllə nə pø εtʁə dəməle
tuʒuʁ pʁətə a εksploze
pεʁsɔnə naʁivə a sakɔʁde

lə pəʁə εt- anɔsjatœʁ də bɔnœʁ
la sœʁ tuʒuʁ pʁətə a εtʁə de akɔʁ
lə fʁəʁə ɔfʁə sɔ̃ kœʁ
la məʁə pɔʁtøzə də mɔʁ

puʁtɑ̃ la sələ ʃozə
ki nə dəvʁε εɡziste
εt- a ʒamε klozə
mwa ʒə nε ʒamε ətə lje

mwa ʒə nεkʁivε
kə dε vεʁz- e dε pʁozə
alɔʁ kə sεtə asɑ̃ble
εt- ɑ̃ tɔtal dekɔ̃pozə

səlɥi u sεllə ki liʁa sε ʁimə
nə sə ʁəkɔnətəʁa pø εtʁə pa
pɑ̃dɑ̃ kə mwa ʒə tʁimə
afɛ̃ də fεʁə maʁʃe sεtə makina