Poeme : Adieu Ma Belle

Gisant sur le sol gelé
D’une hostile contrée
Mon ultime pensée
Va à toi bien aimée

Et tes larmes salines
Dans tes yeux d’opaline
Torturent mon âme
Comme la morsure d’une flamme

Je me souviens de nos jeux
De nos joutes d’amoureux
De ton corps si parfait
Que tendrement je caressais

Adieu ma belle
Cette lumière m’appelle
Je resterai près de toi
A chacun de tes pas

ʒizɑ̃ syʁ lə sɔl ʒəle
dynə ɔstilə kɔ̃tʁe
mɔ̃n- yltimə pɑ̃se
va a twa bjɛ̃ εme

e tε laʁmə- salinə
dɑ̃ tεz- iø dɔpalinə
tɔʁtyʁe mɔ̃n- amə
kɔmə la mɔʁsyʁə dynə flamə

ʒə mə suvjɛ̃ də no ʒø
də no ʒutə damuʁø
də tɔ̃ kɔʁ si paʁfε
kə tɑ̃dʁəmɑ̃ ʒə kaʁesε

adjø ma bεllə
sεtə lymjεʁə mapεllə
ʒə ʁεstəʁε pʁε də twa
a ʃakœ̃ də tε pa