Poeme : Eclaire-Moi !

Comment te dire a quel point
Toutes les cellules de mon corps
Deviennent folles et incertaines
Lorsque ton regard me jete un sort.

Avec toi, je souris a la vie
Je reve meme eveillee
C’est ma raison de survie
Pour durer a cette amitie.

Viens me chercher dans mes reves
Prend-moi par la main
Eclaire-moi, guide-moi, explique moi
Ouvre-moi la porte de ma destinee
Ouvre-moi la porte de ton cœur
Avant que le mien ne meurt.

Je reve de cet amour qui es impossible
Avec toi, je pert la notion du temps
Je reve qu’un jour ce soit possible
A toi je veux plaire, prendre mon temps.

Aide-moi, je suis perdu
Tu me donne un espoire, des signes
Mais ensuite tu semble si loin, je suis confuse
Que fais-tu du feeling ? ?

Vien me chercher dans mes reves
Prend-moi par la main
Eclaire-moi, guide-moi, explique-moi
Ouvre-moi la porte de ma destinee
Ouvre-moi la porte de ton cœur
Avant que le mien ne meurt.

1 janvier 2005

kɔmɑ̃ tə diʁə a kεl pwɛ̃
tutə lε sεllylə də mɔ̃ kɔʁ
dəvjεne fɔləz- e ɛ̃sεʁtεnə
lɔʁskə tɔ̃ ʁəɡaʁ mə ʒətə œ̃ sɔʁ.

avεk twa, ʒə suʁiz- a la vi
ʒə ʁəvə məmə əvεji
sε ma ʁεzɔ̃ də syʁvi
puʁ dyʁe a sεtə amiti.

vjɛ̃ mə ʃεʁʃe dɑ̃ mε ʁəvə
pʁɑ̃ mwa paʁ la mɛ̃
εklεʁə mwa, ɡidə mwa, εksplikə mwa
uvʁə mwa la pɔʁtə də ma dεstini
uvʁə mwa la pɔʁtə də tɔ̃ kœʁ
avɑ̃ kə lə mjɛ̃ nə məʁ.

ʒə ʁəvə də sεt amuʁ ki ε ɛ̃pɔsiblə
avεk twa, ʒə pεʁ la nɔsjɔ̃ dy tɑ̃
ʒə ʁəvə kœ̃ ʒuʁ sə swa pɔsiblə
a twa ʒə vø plεʁə, pʁɑ̃dʁə mɔ̃ tɑ̃.

εdə mwa, ʒə sɥi pεʁdy
ty mə dɔnə œ̃n- εspwaʁə, dε siɲə
mεz- ɑ̃sɥitə ty sɑ̃blə si lwɛ̃, ʒə sɥi kɔ̃fyzə
kə fε ty dy filiŋ ? ?

vjɛ̃ mə ʃεʁʃe dɑ̃ mε ʁəvə
pʁɑ̃ mwa paʁ la mɛ̃
εklεʁə mwa, ɡidə mwa, εksplikə mwa
uvʁə mwa la pɔʁtə də ma dεstini
uvʁə mwa la pɔʁtə də tɔ̃ kœʁ
avɑ̃ kə lə mjɛ̃ nə məʁ.

œ̃ ʒɑ̃vje dø milə sɛ̃k