Poeme : La Souffrance

La souffrance
De l’âme ou du corps
La même errance
Le même mal qui dévore

Je ne connais pas
Pire sentiment
Que celui là
Il est horrible, vraiment

La douleur
Le mal être
Deux belles erreurs
Qui doivent disparaîtrent

Le corps supporte
Le cœur lui se désintègre
L’âme ferme sa porte
Et la vie nous dénigre

A petits feux
Je suis en train de m’éteindre
Quand elle le veut
La mort peut m’atteindre

Je suis faible
Seule et souffrante
A quand le repos paisible
Qui mé délivrera de ce monde injuste ?

la sufʁɑ̃sə
də lamə u dy kɔʁ
la mεmə eʁɑ̃sə
lə mεmə mal ki devɔʁə

ʒə nə kɔnε pa
piʁə sɑ̃timɑ̃
kə səlɥi la
il ε ɔʁiblə, vʁεmɑ̃

la dulœʁ
lə mal εtʁə
dø bεlləz- eʁœʁ
ki dwave dispaʁεtʁe

lə kɔʁ sypɔʁtə
lə kœʁ lɥi sə dezɛ̃tεɡʁə
lamə fεʁmə sa pɔʁtə
e la vi nu deniɡʁə

a pəti fø
ʒə sɥiz- ɑ̃ tʁɛ̃ də metɛ̃dʁə
kɑ̃t- εllə lə vø
la mɔʁ pø matɛ̃dʁə

ʒə sɥi fεblə
sələ e sufʁɑ̃tə
a kɑ̃ lə ʁəpo pεziblə
ki me delivʁəʁa də sə mɔ̃də ɛ̃ʒystə ?